"Gülüm
Sana hep gülüm derdim, ayriligi hic düsünmezdim
Ama birgün kollarimda bir gül gibi soluverdin
Mezarina biraktigim güllerle birlikte
Bende hergecen gün sararip soldum
Onlarda senin gibi bir anda solarken
Ben bir ömür boyu yasarken öldüm"
Sessizce cikmistim karisik ruhumla karanlik sokaklara
Durdum los bir isikla yanan sokak lambasinin altinda
Yapayalniz bekledim orada, sensiz sessiz
Soguk gecede bir ben vardim, bir ben üsüyordum
Saclarim öylesine dalagalanirken, tenimi yakiyordu sert ayaz
Sensiz gece daha koyu oluyordu
Los isiklarin altinda bir damla yas düstü silüetime
O bicak gibi kesen ayazda simsicak degdi topraga
Gözyasim silüetimi isitti, hayalin birden beni
Yürüdüm yavasca yine sana
Ellerini tuttum, yavasca oksadim o simsiyah saclarini
Daldim gözlerinin sicakligina
Karanlik sehrin üzerine simdi yildizlar gülümsüyordu bize
Ay sanki ondörtlük endamini bugüne saklamisti
Yürüdüm yalnizliktan sana
Hic mesafe birakmadim aramizda
Adimlarim yavasti, kaldirimlar sevinirken mutluluguma
Bir los isikli sokak lambasinin altinda durdum yine
Ay bir damla yas düsürdü kaldirimlara...
Sonra birden tüm kaldirimlar islandi
Basladi yagmur yagmaya...
Yildizlarda varmisti farkina, sensizligimi anlamislardi
Ama ben degil sen islandin, sensizlige akan suda
Ben sen olmustum zaten, yüregim sende idi
Biraktim sokak lambasini, yalniz degildiki o
Biraktim ardimda karanliklari
Yürüdüm...
Yürüdün...
Yürüdük...
Karanliklardan isiklara yürüdük
Biraktik los isikli sokak lambalarini arkamizda
Ve yildizlar agladi ardimizca
Elim elinde ve o simsiyah saclarini oksamakta.
