demir parmaklıklar arkasındaki tutukluluğu
kabullenmişti müebbete mahkum ruhum
ötelerden düş çalarak geçiyordu zaman
mevsim geçişlerindeki
herhangi bir gündü yine
alışıla gelmiş harçanmışlıklardı
buruşturulup atılan
niye kaldırdım ki sanki
tövbeli bakışlarımı göğe
niye içtim gözlerindeki maviliği
gel de anlat şimdi deli yüreğime
diz kırmış duygular çoktan ayaklanmış
kanatlanıyor göğsümde AŞK
artık zaptı zor duyguların
başkaldırmış isyan
sızlıyor göğüs uçlarında
en acele adımlarla atılıyor voltalar
darlanan nefeslerde
kaçışı zor hücremde
firar sana düşleniyor
ey gözlerinden mavi içtiğim adam
oysa yapabildiğim tek plan
intihar etmek
ve şiirin darağacına asıyorum kendimi
hakkını helal et kalemim
hakkını hellal et
son arzum..
bir fener de kılınsın cenaze namazım
martıların çığlıklarında hecelensin
yaşayamadıklarımın hıçkırıkları
ve denize atın cesedimi
maviyi içsin bedenim kana kana.
21/Haziran/2006
