"Yine mi yılbaşı? Dünya dönebiliyorsa, biz de döneriz elbet. Ama lütfen, bu sefer kar küresi almayın." – Dorothy Parker"

toz pembe

gözlerimi kilitleyen / yüreğimi düğümleyen / neydi beni bu denli sessizleştiren / sessiz ve cevapsız bekleyişler miydi...? /

yazı resim

yüreğimdeki sessizliğin tanımını yapma zamanı değil belki de
acı içinde gözyaşları var
gözlerimden dökülmeyen
ama yüreğime derin izler bırakan damlacıklar
gözlerimi kilitleyen
yüreğimi düğümleyen
neydi beni bu denli sessizleştiren
sessiz ve cevapsız bekleyişler miydi...?
belki de
yüreğimin üzerindeki
toz pembe bulutların rüzgarla
uzaklara savrulmasıydı...
19 mart 2002 23:15

KİTAP İZLERİ

Esir Şehrin İnsanları

Kemal Tahir

Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön