Çocukluğum..Çokça dayak ve gözyaşı,biraz anne ve çok az baba sevgisiyle geride kalmak üzere olan bir çocukluk.Övünebileceğim hiç bir aile bağım yok.Ufuğun babası gibi bir babam yok örneğin.Babamı çoğu kez, canımı acıtmak için rahatını bozduğu zamanlar görüyorum ben.Hakkını yememeliyim ,kucağına almışlığı da var tabi beni.Bi keresinde hızını alamayıp boğazımdan tutup kaldırmıştı havaya.Bende hemen sarılmıştım.En yakın hissettiğim an o andı babamı.Ne garip ,her gün çimenlikte oyunlar oynayıp eğlendiğimiz çocukları görüyorum bazen babalarıyla.Özellikle ufuğu.Babasını seviyo belli.İşin ilginç tarafı babasıda onu seviyordu biliyorum.Bir baba çocuğunu sevemez bana göre.Ben öyle gördüm çünkü babamdan.
Geç kalıyor biz başlayalım diyorum çocuklara.Kesin annesi yine süt içmesi için zorluyo ufuğu.Yoksa geç kalmaz bizim timin başına geçerdi.Camdan bizi gördüğünü biliyorum.İçi gidiyodur şimdi ,dur biraz daha bağıralım da çabuk gelsin.
-Vurdum seni çık oyundan
-Hayır vurulmadım ya yaralandım sadece.
Heh geliyo ufuk ağızını buruştura buruştura.Aynı yolu seçmiş belli,ağzını burnunu tıkamış sütü diklemiş kafaya.İmreniyorum şu çocuğa.Mahalleye geldiğinden beri en yakın arkadaşım,hatta dostum diyebilirim.Annesi arkadaşlığımızı pek istemez.Gudubet bi kadın zaten.Bi keresinde ufuğu çağırmıştı oyundayken gel olum halan arıyo diye.Meğer işin aslı başkaymış.Sofra kurmuş bizde gelmeyelim diye öyle çağırmış ufuğu,kendi anlatmıştı ufuk.Yalan yoktu ufukta.
-Nerde kaldın be olum annen bırakmadı demi yine..Süt davasına..
-Hiç sorma ya zehirlicem yeminle bu ucubeyi sonunda..
-Neyse al takımını geçin karşıya mızıkçılık yok ona göre..
Oyuna henüz başlamıştık ki ufuğun babası numan amca göründü.Tüh dedim içimden yine bi sürü sevgi gösterisi yapacaklar baba oğul.Görmek istemiyordum bu mutlu tabloyu.Ama öyle olmadı Numan amca ufuğu görmedi bile.Arkasından seslendi umut ,cevap yok.Peşinden koştu ,koşarkende seslenmeye devam etti ..Çok anlamsız bi iş var bu işte.Bu kadar dalgınlık Numan amcada görülmüş şey değil.Aksine çok dikkatlidir Numan amca.Hele ki kaçakçılık yaparken bi kere yakalanmışlığı yoktur.
Akşam annemle yan komşu konuşurken duydum.Taşınıyolarmış şehre.Nerden çıktı ki şimdi bu .En iyi arkadaşımı da kaybediyordum galiba.Görüşemezdik artık ilçeye bi araba ordan şehre de bi araba.Üüüü uzun yol.
Ufuğun haberi yok belli.Tek kelime bile etmedi baksana sabahtan beri .Oysa dün akşam duymuştum olacakları ben.Bende açmıyorum konuyu belki dedikodudur.Yapılır burda dedikodu hemde Allahına kadar yapılır.Hatırla bi gelin vardı neler demişlerdi hakkında ,sonra asılsız olduğu çıktı ortaya ama olan kıza olmuştu.Öldürmüştü kendini kızcağız.
O da ne ,Numan amca elinde zincir ve kilitle geliyo.Ne işe yarar ki bunlar.Gözlerimi ayırmıyorum tabi ufukta aynı ben gibi.Boş boş izliyoruz ..Annesi eşyaları toplamış Numan amcada kapıya geçiriyor zinciri ,kilidide bi güzel takıyo.Ufuğun sesini duyuyorum ama yaklaşamıyorum yanlarına.Babası kucağına aldı ,yok ya kesin gidiyolar.Dedikodu değilmiş baksana.Babasının kucağında minübüse biniyo en iyi arkadaşım.Vedalaşamadık bile .Hoşçakal güzel insan..Hoşçakal en güzel tahta tüfeğe sahip asker..Peşlerinden koştum biraz ,yetişmek ne mümkün.Koşturduğumu gören babam sesleniyo arkamdan..
-Gel lan buraya ne diye koşuyosun pezevenkin oğlu Allah belanı versin..
Yakalanacağımı biliyorum,zaten hep yakalar beni.Ufuğun gidişinden daha çok acıtamaz ya canımı.Teslim oluyorum bi güzel yiyorum dayağı..
Ah dostum her şeye imrendim ve hiçbir şeyden haz almadım..Çok yalan söyledim sana babalarımız arasında yaptığımız yarışta senden altta kalamazdım.Hep dediğin gibi ,çok oyuncağım var evet.Ama senin baban var dostum baban.Giderken bile seni kucaklayan baban .Benim de babam var.Dostumun ardından koştum diye cezalandıran..Hoşçakal dostum.Tüm gerçekliğin ,mutluluğunla hoşçakal..
