Nihayet bitti.Tam dört yıldır mekik dokuyorum adliyeyle ev arasında.Lanet gelsin böyle adalete.Sözde ben haklıyım ama dört yıldır annemden emdiğim süt burnumdan geldi.Nerden gittim şikayete jandarmaya.Sonra pişman olmadım değil ama kamu davası mı ne varmış ona dönmüş dava.Son iki yıl mecbur gittim.Sonuçsa,komşunun ineklerinin benim tarlaya girdiğine dair delil yokmuş.Küfrede küfrede çıkıyorum adliyeden.Yorgunum,sanki rahatlamış da gibiyim.Cuma namazını da kaçırdım zaten .Nerden biniyoduk bu minübüse yahu.Şöyle yol boyu bi yürüyeyim ilerde sorarım birine.
Yetişeyim diye erken çıktım kahvaltıda yapmadım,midem kıyındı vallahi.Para harcamayı da hiç sevmiyorum.Tüm ailem cimri desede ben tutumlu olduğumu düşünüyorum.Dönerci arıyorum ,heh gördüm bi tane.Stresten bi paket sigara bitti sabahtan beri.Dur önce büfe gideyim ,başıma ağrı girdi zaten duman tüttüreyim,kendime gelirim biraz.Büfenin önünde bir adam ,sigarayı bi içiyo ki sormayın.O nasıl bi çekiş.Sanki hayatında ki tüm sıkıntıları dumanla birlikte çıkartır gibi.Neyse diyorum içeri giriyorum.onbirbuçuk veriyorum ki düz beş geri versin.Sevmem bozuk parayı .Cebimde ki para hep bütün olmalı benim.Büfeden çıkıp sağa dönmemle, niye bilmiyorum yere baktım.Daha önce bir arada görmediğim kadar çok para.Ne yapacağımı şaşırıp yukarı bakıyorum.Sesim çıkmıyo sanki.Dört yıllık sıkıntılı süreçten sonra bu paranın Allah tarafından gönderildiğini mi düşünmeliyim.Ama ben ne ibadet ederim ne dua.Yok yok bu işte bi iş var.Her şeye rağmen parayı yerden alıyorum üstelik kimseye göstermemeye çok çaba göstererek.Bi anda küçülüyordum sanki.Komşu ülkeye kaçak girer gibi adımlarım.Mayınlar var sanki ayaklarımın altında.Hala düşünüyorum ama geri de gitmiyorum bulduğum yere.Yemeği felan unuttum zaten , bi an evvel uzaklaşmak istiyorum burdan.Ya diyorum kendi kendime;paranın sahibi ne olacak.İnsan istermi hiç bu kadar çok bi parayı kaybetmeyi.Kim bilir ne haldedir şimdi.Belki şuan yana yana parayı arıyordur.Geçtiği sokakları girdiği dükkanları tek tek dolaşıyordur belki.Mahvolmuştur ,yani ben olsam öyle olurdum.
Köye geri geldim ama yol boyu çok düşündüm.Parayı bulduğum yere geri götürmeliyim.Kaybeden kişi öyle veya böyle oraya gelecektir.Geceyi huzursuz geçiriyorum uykuda girmiyor gözüme. Sabaha karşı sızıyorum.Ve tabii kente giden tek aracı kaçırıyorum.İkinci gün bugün kafamda bi dünya şey var.Parayı kullanmayı bile düşünüyorum .Evden dışarı adım atmıyorum biri görür duyar diye.Kendi evimde hapis gibiyim.Yarın sabah götürücem kesin.Bundan kurtulmam gerek.Bi ömür kaybeden kişiyi düşünerek,sanki onun parasını çalmışım gibi hissederek yaşayamam.Üçüncü günü sabah biniyorum minübüse doğru kente.Aynı büfeye gidiyorum.Adama durumu anlatıyorum.Benden hemen sonra parayı kaybeden kişi oraya gelmiş bakmış bakmış ,bulamayınca da yere baka baka yol boyu gitmiş.Adamın gittiği yol boyu dükkanlara da sora sora adamın evini bulmaya çalışıyorum.Tarif üzerine girdiğim bi sokakta ambulans dikkatimi çekiyor.Sessizce yaklaşıyorum ,ağzımı bile açmadan.Ne olmuş ne olmuş diyenlere cevap görevliden geliyor..Parasını kaybetmiş üç gün önce.Çok borcu varmış artık dayanamayıp intihar etmiş..Yutkunamıyorum ..Sanki babamı kaybetmiş gibiyim.Bütün suç benim belki de.Parayı hiç almasaydım yerden.Ya da dün sabah uyanabilseydim .Bu gün daha hızlı olabilseydim.İntiharda katille maktül aynı kişi değildir.Onun katili benim.İntihar eden adamı ben öldürdüm..
YZ
