"Kitap okumaktan gözlerim mi bozulmuş? Asıl okumadıkları için ruhları bozulmuş olanlara acıyorum.'' – Fyodor Dostoyevski"

yazı resim

Unutulur canımın yarısı unutulur
Ağaçların kışı unuttuğu gibi
Nasıl hatırlamazsan doğduğunu
Nasılsa dipsiz kuyunun dibi
Öyle yoktur unutmanın sonu
Unutulur canımın yarısı unutulur
Unutursun nasıl aşık olduğunu...

En evveli sesler gider kulaktan
Şarkılar, şiirler, sözler hatırlanmaz
Unutulur canımın yarısı unutulur
Bir gün ansızın ararsa uzaktan
Hafıza zulmeder, bir türlü uyanmaz
Af dilenir, 'kimsiniz? ' diye sorulur
Bağışlar mı unutulan? Umursanmaz
Sessiz bir çığlık, hüzünlü, Uşşak'dan...

Gitti de gelmeyiverdi
Gözlerim yollarda kaldı
Hele nazlım nerde kaldı?
Ne zaman? Ne zaman gelir? ... (*)

Gün gelir zerre kalmaz elinde
Yaşanmış ve nasılsa bitmiştir
Unutulur canımın yarısı unutulur
Önünden ne resimler geçmiştir
Belki yine de günlerin birinde?
Yazık, ki aşk buradan gitmiştir...

Unutulur canımın yarısı unutulur
Nasıl yoksa ufkun ucu bucağı
Nasıl dehşetten dilin tutulur
Öyle karanlık unutmanın kucağı
Ve bir gün o bile unutulur...

(*) : Dede Efendi'nin Uşşak şarkısı

KİTAP İZLERİ

Ölümden Uzak Bir Yer

Kerem Eksen

Aile Kâbusunun Felsefesi Kerem Eksen, "Ölümden Uzak Bir Yer"de sıradan bir ailenin, açıklanamaz bir olayla nasıl varoluşsal bir krize sürüklendiğini incelikli bir dille anlatıyor. Ebeveynliğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön