"Yazmak, aslında herkesin okuduğu bir günlüğü, kimsenin okumadığını umarak tutmaktır." – Virginia Woolf (kurgusal)"

yazı resim

Bana bir masal anlat
Say ki küçük bir çocuğum
Dizlerine koymuşum başımı yıldızları seyrediyorum
Bir ağaç altındayız
Uzun uzun kavak ağaçları olur ya, işte öyle
Ben dizindeyim
Sen ellerinle saçlarımı okşa
Hayatta
Hiçbir şeye üzülmeye değmez de, bana
Yanında ben varım korkma de
Ağlarsam gözyaşımı sil usulca
Uzaklarda ağlayan bebeklerin
Çile çeken kadınların
Sevdiklerine sahip çıkamayan acılı erkeklerin
Hepsinin bir gün düzeleceğini söyle, bana
Ellerimi sımsıkı tut
Eğer sen tutarsan ellerimi
Sen giderken hiç ağlamayacağım
Ayrılıklar nasıl parçalar beni hiç bilmeyeceksin
Ya da usul bir şarkı söyle bana
Hafif bir rüzgâr essin
Saçlarımı dağıtırken rüzgâr
Bütün sıkıntıları da dağılsın
Bakışların örtüm olsun
Sesin ninnim
Uyut beni.. uyut beni..

KİTAP İZLERİ

Öyle miymiş?

Şule Gürbüz

Şule Gürbüz’ün Zaman ve Anlam Arasındaki Yankısı Bir kitabı roman yapan nedir? Belirli bir olay örgüsü, gelişen karakterler, diyaloglar mı? Şule Gürbüz’ün “Öyle miymiş?” adlı
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön