Üzgünüm

Bir elbise gibi vitrinde asılı kalacağım. İndirime girmiş bir tezgahın karmaşası gibi karmakarışık kalacağım. Ve bunu anlatmaya çalışmayacağım

yazı resim

Üzgünüm

Daha gidecek yolumuz, görecek günümüz var sanıyordum.
Yoksa yanılıyor muyum?

Açık hesap yaşamayı becerebilseydim ben de keşke
Tıpkı senin gibi.
Bir kutuda paslanabilseydi her şey kendiliğinden
Ama keşkeler ile varolmuyor hayat
Aynadaki suretim gibi yorgun ve kararlı bir yüzüm ben
İçim dışım önüm arkam sağım solum bir
Çoklu teatral ortamların tek vazgeçilmeziyim

Repliklerimin güzelliği beni bu dünyada tutan
İnadım inat çocuksuluğum
Her şeyi bir köşeye bırakışım
Her şeyin kaygan olduğuna inancım
Sevdiğim kelimelerim
Kayırdığım çocuklarımın açılmamışlığının hatırı belki

Belki, kimse hiçbir şey anlamasın diyedir tüm bu cümlelerim!
Anlaşılmak arzusu değil benimkisi.
İçimdeki karışıklığın fotoğrafını kelimeler ile anlatmaya çalışıyorum, o kadar!

Sanırım cümle bittiğinde, kendinizi biraz da olsa yılgın ve yalnız hissedin istiyorum.
Bilmem başarabiliyor muyum?

İçimdeki bu hissi azaltamayacağımı, içimden çıkaramayacağımı biliyorum.
Habis bir ur gibi,
İçimde kötü cümleler türetmekten başka bir işe yaramıyor hayatım!

Senin hayatıma neler yaptığını anlatmaya kalkmayacağım.
Bir akşam üstü yolda giderken,
Sözcüklerim boğazımı tırmalıyorken,
Dilim kederimin sesine yetişemiyorken,

Tenhada bir köpek durduk yere havlarken,
Evin kapısında bir kedi durduk yere sırnaşırken,
Postacı mektubunu elime tutuştururken,
Elini elimin üstüne koymaya çalışırken sen,
Gözlerinin içine bakmaya uğraşırken ben,
Yok, hayır bunları anlatmayacağım!

Bir elbise gibi vitrinde asılı kalacağım.
İndirime girmiş bir tezgahın karmaşası gibi karmakarışık kalacağım.
Ve bunu anlatmaya çalışmayacağım

Sözcüklerimi tezgahın üstüne bırakıyorum şimdi,
İster al, ister bak çık!
İster hiç anlama.
Bunlar benim problemim değil ki?

Ömrümce böyle problemlerim olmadı ki,
Benim problemim de bu oldu!

Şimdi sen çöz içimdeki bilmeceyi,
Bitsin bu soluksuz koşu.

Şimdi,
Kimsenin kimsesizliği ile ilgili olamadığım için özür dilemeyeceğim.
Kendi kimsesizliğim ile uğraşmaya çalışıyorum ben, üzgünüm.
Hayatım yeterince vaktimi alıyor,
Üzgünüm.
Elimdeki cam kırıklarını iyileştirmeye çalışıyorum,
Çoğalamayacağım,
Üzgünüm.

Tekil kalacağım.
Yalnız öleceğim.
Üzgünüm.

Tadilat nedeniyle kapalıyım.
Üzgünüm.

Başa Dön