] ]
Gülüşlerde saklanırdı hüzün.
Rengi siyah derlerdi,
Siyah tüm renkleri kapsamaz mı?
Gülüşlerin gizlediği bilinmezliktir.
Oysa çok iyi bilinir
Adresi mutluluğun.
Sevdalının kollarında
Başlar cennet yolun.
Sarp yolların ardında
Bekler meleğin,
Karşına çıkacaktır elbet engelin.
Yürü hiç durmadan,
Ezdiğin dikenlerin yerine
Açsın en güzel mevsim çiçeklerin.
..Sen hiç gökkuşağına elinle dokundun mu?
..Ben dokundum.
..Sevgilinin o gözlerinde gördüm tüm renkleri
..Ve sabaha karşı bir çiğ tanesine
..Sevgilini anlattın mı?
..Biz öyle bir saltanat yaşadık ki,
..Aşk ile destanlar yazdı sevgilerimiz.
..Bir küçük çocuğun umut dolu gözleriydi sanki
..Sevgilinin ilk bakışları
..Bana verilen en güzel hediye
..Bir çift gözdü bu dünyada.
..Şuh bir elbise giymiş aşk,
..Bize doğru koşuyor.
..Sahnede sana yazdığım dizeler yankılanıyor
..Dostların ağzında.
Dokundum bir damla gözyaşına sevdalımın,
Akıp gitti, pınarlara varmak istercesine.
Destanlar vardır, göz göze geldiğinde yazdırılan,
Ben efsanen olmak isterim.
Çocuk bakışlı sevdam,
Kucak açmış, seni beklerim
Oyun bitti, perdeler indi.
Bir sinema çıkışı
Taşmış sokaklara
Sahnelerde yankılanan sesin.
..Bir daha açılmayacak mı sandınız o perdeleri?
..Bir daha sahnede alkışları duymayacak mı aşıklar?
..Biz hiçbir aşkı sahneye davet edemeyecek miyiz sizce?
..Peki, ya usta bir oyuncu aşkı bize nasıl anlatacak?
..Gerçekleri mi, yoksa rol mü yapacak?
..Biz gülerken içimiz ağlamayacak mı?
..Aşkın aşkla savaşı ne zaman bitecek?
..Kılıç kuşanmış dertler bize doğru ilerlerken
..Biz nereye sığınacağız, sevgilinin kollarından başka?
..Ve bu yol nereye gider, bileniniz var mı?
Kaç savaştan yenik düştüm
Saymadım.
Savunmam sevgiydi.
Her yeni sevgide
Hazırlanmak gerek
Yeni bir yenilgiye.
Sonra oturup sarmalı yaraları.
Yeni bir savaşa doğru
Çıkmalı yola kılıçları kuşanıp.
Elbet bir gün
Zafer benim olacak.
Ve sevinç çığlıklarım
Taaa oradan duyulacak.
Müşerref ÖZDAŞ__İbrahim KAPLAN