Aldırma dünyanın bin bir derdine
Kırılan papatya falına küser
Gönül verilmiyor bil ki zalime
Nadide çiçekler dalına küser
Çekil bir kenara seyret kulları
Gittikçe uzadı yarin yolları
Busenle mühürlü lebin alları
Ak düşmüş saçlarım teline küser
Meltemin yokluğu seheri yıkar
Gül yağmura hasret buluta bakar
Sabreyle sonumuz hayıra çıkar
Hazan olmuş bahar yılına küser
Sevemem insanı insan değilse
Sahtedir yağmurlar nisan değilse
Münafıklar bir gün hakka eğilse
Secdeye giderken halına küser
Uçurum ucunda koyarak sala
Bağladın gözümü çektin bir yola
Paha biçilmezken saydın bir pula
Tezgâhtaki iplik çuluna küser
Vah sana kurt oğlu bilinmez derdin
Kimden aldığını kimlere verdin
Dünya şaha kalsa eğilmem derdin
Öne düşen boynun kılına küser
(günbatımı düşleri...s.52)
Arap Kurt
