"Umut, iyi bir kahvaltıdır ama akşam yemeğinde bir parça gerçeklik daha doyurucudur." – Oscar Wilde (kurgusal)"

Yakarış Eşiğinde

yazı resim

Aşk ile elendim, aşkla sınandım;
Bana, tutunacak dal ver İlâhî!..
Emanet yükünü aldım, dayandım;
Bana usûl göster, yol ver İlâhî!..

Çarem öz içimde; bîçare miyim?
Aklını yitirmiş, divâne miyim?..
Bir gönül nûruna, pervâne miyim?
Yanmaya, gülşen ver, gül ver İlâhî!..

Bu aşktır dost soran, dostla eğleşen ;
Sevgiyi sevgiyle deren, paylaşan !..
Bir gamlı gönüldür suyla söyleşen ;
Taşına, rahmet ver, sel ver İlâhî !..

Hakikât sırrını açtın, bu canda ;
Okudum, ben beni iki cihânda !..
Bildim seni bende, benden yakında ;
Bana basiret ver, hâl ver İlâhî !..

Âhım var, içimi âhiyle oyan ;
Yaram var, acıma merhemi koyan !..
Seni, tesbih eden, derinden duyan ;
Bir ses ver, nefes ver, dil ver İlâhî !..

Bu hüznüm, ne zaman indi yüzüme?
Ömrün vebâli mi bindi dizime?..
Dünyadan, ukbâya dönen özüme ;
Şefkatle uzanan el ver İlâhî !..

KİTAP İZLERİ

Engereğin Gözü

Zülfü Livaneli

İktidarın Göz Kamaştıran Işığı ve Bir Hadımın Gözünden Saray Zülfü Livaneli’nin, okurunu XVII. yüzyıl Topkapı Sarayı'nın loş ve entrika dolu koridorlarına davet eden romanı "Engereğin
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön