YÂR BANA
Düşümde görsem seni kalbim oynar yerinden
Hasret sığmaz sineme, koca dünya dar bana
Tutuşur denizlerim içim yanar derinden
Yüreğim yaralanır derman olmaz yâr bana
Hicran ateşindeyim bende huzur arama
Sensiz dünyam karanlık ışık düşmez çırama
Tabip yâre gönderir neşter vurmaz yarama
Gönül sermayesinden niçin düşmez kâr bana?
Çileyle sarmaş dolaş yaşıyoruz bahtiyar
Her çiçekte bal olmaz, gezerim diyar diyar
Benzim solar mum gibi, hasret çeker gönül yâr!..
Nefes alamıyorum, bu dünya mezar bana
Hüzünlü akşamlara gam bulutları çöker
Gönül doktoruyum der, yarama zehir eker
Karanlıklar dağılır, gün gelir şafak söker
Nazenin kollarını yılan olsa sar bana
Âh çeksen de her nefes, âh alma deli gönül
Kuruyor yavaş yavaş bahçemin gülü gönül
Yanar yürek köz olur, kavurur çölü gönül
Yârin gül bahçesinden niçin düşer hâr bana
Yollar ırak olsa da ufka dalar gözlerim
Taş kesilen yüreği incitir mi sözlerim?
Mâzi tüter gözümde her anını özlerim
Herkese tomurcuk gül, virane gülzâr bana
28 Temmuz 2005/TRABZON
M.NİHAT MALKOÇ
