Yemin

hulasa; / yumdukların ötümsüzmüş, tefrik edebildim.

yazı resim

ayetlerin üstünde bir kıvılcım
içimde bu büyüyen,
küçümsenemeyecek YEMİN
tanrı uğraşırken zelzelelerle
biz kaşımız kirpiğimiz ne varsa
toplayıp kaçalım.
tamuya yuvarlansam da tamuya
susturamam ruhumun dilini, elem;
ama
yüzümün önünde bir çehre belirdi
bulanık, beni yolumdan
döndürmeye çabaladı, yazık...
soğuk ve telaşlı bir günde:
bugün kitaplardan
taşar bu yemin,
ziyan etme ve tut.

Başa Dön