"Yazmak, aslında, 'Ben henüz ölmedim!' demenin en nazik ama en inatçı yoludur." – Ursula K. Le Guin (Kurgusal)"

yazı resim

YİTİK ZAMAN KESESİ

Tutunamamışlığın öyküsü saklı zamanda
Ve ah çekişlerin gizli kanayanı…
Sinsi bakışlarında vurdu sevda yüreği
Dil lal
Kimselere söyleyemedi

Özlemi sırtlanmış ay / hüzün dalgalanmalarında
Yakamozlar sevdaya saçmıyor mu artık ışıltılarını?
Bir varmış / bir yokmuş
Yitik zaman kesesinde bir “keşke” masalı…

Zor bekleyişler voltaya aldı kaldırımları
Anahtar deliklerinden izlendi hayat / hep
İnce çizgilerin hapsinde
Tüketildi soluklar
Bir adım ötesi;
Keseye atılmaya mahkum / yitik anı parçacıkları!

Kalemi kırık günlere suskun sitemler
Zulada bir kaç şişe efkar,
“Belki” lere tutunmuş bir parça mavi
Ayrılıklar mezeye tuz / biber…

Ve çığlık çığlığa kimsesizlikle sevişmeler
Dudak çatlağı isyanlar / iz iz
Dumanı üstünde infazların…

********

Aşk!
..... neydi?
Neleri çalardı ömürden / sezdirmeden
Ya sevgili?
Hançerinin kanlı ucunu nasıl sevdirirdi?

Yollar uzayıp gidiyor meçhule
Bir avuç sevda daha yitiyor göz göre göre
Bir ah daha atılıyor;
Yitik zaman kesesine!

Heybesi cimri hayatın
Olmazın ellerine bırakıyor kaderi
Gerisi?
…..boşluk!

********

Bak!
Fersiz gözlerde tükendi umudun halesi
Kesesi belinde / yolculuğa hazırlıkta ruh
Zaman yitişi vurdu
……
Ve sancısıyla yırtıldı gece
Her doğum kadar acılı gün doğumu
Güneş yandı / gün döndü
Ana rahminden sübyan düşer gibi;
____Zamana ölüm düştü!...

KİTAP İZLERİ

Yırtıcı Kuşlar Zamanı

Ahmet Ümit

Ahmet Ümit'in Yeni Romanında Hafıza Bir Suç Mahalli Ahmet Ümit, sevilen karakteri Başkomser Nevzat'ı bu kez en karanlık dehlizlere, kendi zihninin tekinsiz koridorlarına sürüklüyor. Polisiye
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön