..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Herkes cennete gitmek ister ama kimse ölmek istemez. -Joe Louis
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
İzEdebiyat - Yazar Portresi - eylül
eylül - eylül
Site İçi Arama:


Son Eklenenler
  Araf’ta (eylül) 17 Kasım 2024 Yaşam 

Başta gürültülüydü sessizlik. Haykırışlar, kahkahalar, hüzünlü hıçkırıklar fısıltılara döküldü. Sonra, sustu. Ne telaş, ne de korku, geriye simsiyah kömür parçası suskunluk kaldı. Ne boşluk, ne de anlamsızlık, duru bir bekleyiş gibi.

  Bir Hayat Nasıl Yaşan (Il) Maz (eylül) 1 Ekim 2024 Yaşam 

Çok güzel yaşamak. Her nefeste ruhunun diğer yarısına sarılmak muhteşem. Muhteşem hayat, sen onu nasıl yaşarsan…

  Bir Hayat Nasıl Ysşanılmaz Kılınıri (eylül) 25 Eylül 2024 Yaşam 

Çok da güzeldir yaşamak…

  Eksik (eylül) 1 Temmuz 2024 Yüzleşme 

Eksik olanlar görünmez, illa ki gösteren olmazsa görünmez. İster istemez gözümüze sokulmazsa eksiklikler, bilinmez. Bilemedim, anlamadım, falanı filanı geçilmezse kırılan hisler, bilinmez. Gönül ağrısı görülmezse sonu gelmez mi nefesin… Ahh…

  İnsan (eylül) 27 Mayıs 2024 Yüzleşme 

Dolunay ile kalbi deli gibi atar her kişinin, derdim. Bir zamanlar…

  Hikayeler (eylül) 20 Nisan 2024 Yüzleşme 

Dünyayı, hayatı, insanı çözdüm dersin ya( her ne hikmet ise ara sıra başa gelir), yalan, içindeki coşkulu dalgalanmanın uydurması.

  Sonu Gelmeden İnsanlığın (eylül) 17 Mart 2024 Yaşam 

Bulunmaz huzurun peşindeyim, sonu gelmeyen yolculuğum diye kandırıyorum kendimi. Başkaları adına mutlu oluyorum, üzülüyor, acı çekiyorum. Başkaları adına utanıp yerin dibine iniyorum. İsyanım çığlık çığlığa yalnızlığımda yankılanırken iyiyim diyorum. İyiyim ben.

  Hayat/zaman (eylül) 6 Şubat 2024 Yüzleşme 

An gelir, ölümü özlersin. Bilmediğin, kaçtığın, korktuğun ölümü. Özlediğini sanırsın; düşünmeden, tepkilerin, kalp kırıkların ile.. Hayat. An olur yaşamayı, an olur ölmeyi dilersin. Sonra, o anların içinden geçip gidersin. Usulca, sessizce, ölümsüz olursun…

  Eksik Olan (eylül) 24 Ocak 2024 Yüzleşme 

Hayat o aynı hayat, asırlar öncesi olduğu gibinin aynısı. Kötülük içimize yerleşmesine izin verdiğimiz kadar çok. Yenilmez değil.

  Eksik Olan (eylül) 24 Ocak 2024 Yüzleşme 

Hayat o aynı hayat, asırlar öncesi olduğu gibinin aynısı. Kötülük içimize yerleşmesine izin verdiğimiz kadar çok. Yenilmez değil.

 

 



"Gidebilsem... Düşlediğim, var olduğundan bir türlü emin olmasam da gitmek istediğim, hep mutlu olacağım o yere gidebisem..."
Bir küçük parça mavi gökyüzü, belki birkaç küçük, beyaz bulut. Bir parça sahil, birkaç dalga, burnumda yosun kokusu. Birkaç martı çığlığı, denizin koyu derinliğine düşen... Bir yudum Aşk ve bir yudum daha... Her nefes Aşk... Bir yeşil orman, gölgesinde sırların saklandığı. Birkaç yağmur damlası, her birinde mucizeler bekler, Aşk yağar üstüme... Fısıltı yayılır içime; başım döner, duman duman sarar etrafımı ağır yalnızlık. Sevgili yalnızlık... Aşk.


  02.09.2012 15:18:02 Sadece sonsuz Aşk 

"Boşluksuz Bir Yazı."

Bazen sadece müzik kalır, kelimeler yağmur damlası veya rüzgarın savurduğu toz bulutu gibi basitçe düşer, sadece notaları duyarsın. Tüm hislerin bir tek duygunun içinde kenetlenir ve o muhteşem, inanılmaz özgürlüğünde kanatlanır ruhun, tekrar çalmak için müziğin bitmesini beklersin. Önemi kalmamıştır hayat sıkıntılarının; geciken faturaların, ödenmemiş ekstrelerin, olumsuz iş görüşmelerin. Burkulan bileğinin ağrısını, ilacını almayı, kahveni içmeyi, yemek yemeyi unutup müziğin sihrini yaşarsın. Hiç ama hiç önemi kalmaz hayat denen panayırın, tüm kalbinle dilediğin Aşk ile bu kısacık molayı, içinde saklanıp, sonsuza kadar büyütürsün... Bazen söylenenleri duymaz, gözlerin anlattıklarına inanırsın. Ellerinle iterken içinde hapsolan çığlıklarla sağır olursun bazen. Şarkıların seni ele vermesin diye lal kalır sözcüklerin, unutursun bakışlarını, titreyen bedenini, sessiz hıçkırıklarını, unutursun seni ele veren hislerini...

  25.06.2011 19:37:18 Hayat 

Yolculuk şirin bir kasabanın içinden geçer. Hava temiz, sessizlik masum ve insanlar bildiklerinden farklı.

Gönlün, ya dağların gizemli gölgesine ya da kumsala kendini teslim eden dalgalara vurulur.

İçini hoplatan tüm bu güzelliklerin sahibi olmak istersin, çok istersin, üstelik kendinden tek bir parça bırakmadan...

Huzurun seni küçük bir kasabada beklediğini düşünür durursun, sana ait olmadığını anladığın vakte kadar...

Duvarına astığın çerçevelerin içinde anıları ve an'ları acımasızca hapsedersin, unutmamak için hayallerini...

Bir gün gelir yola çıkmak için bir sebebin olur; farklı olan insanlar değilmiş, o sensin...


  07.01.2011 12:38:31 Sen Herşey'sin... 

Hayat, sahnelenmemiş bir oyunun provası

Yıllar önce, tek sorumluluğum ve derdim okul iken Hayat hakkında kafa patlattığımı hatırlamıyorum. Bir an evvel büyümek istediğimi anımsıyorum, hem de acilen büyümek...  Etrafıma baktığımda yüzlerde zamanın mevsimlerini görüyordum ve çocukça bir inanış korku ile irkilmeme sebep olurdu - acaba ben, okul formamda tutsak mı kalmıştım?..   Yaşlı komşularımız vardı, her sokakta olduğu gibi, sanki hayatları boyunca yaşlı olmuşlardı. Annemin arkadaşları vardı, bir araya gelip anlam veremediğim sohbetlere dalıp beni unuturlardı, onlar da hep böyleydiler diye düşünürdüm. Parkta bebeklerini dolaştıran dadılar vardı, sanki hep oradaydılar. Bisiklet süren, koşan gençler. Mezuniyetleri, düğünleri, ölümleri gördüm, inanılmaz sevinçler, hüzünler kaydoldu zihnime. Ben hep aynı yerdeydim.  Sınıfta kaybolup saklanırdım, duymuyor, görmüyordum, sadece mevcuttum, beklemedeydim-zamanımı...  Ha, bunu bildiğimi hatırlıyorum, mevsimimi beklediğimi. 
Her nasılsa "olması gerekenler" bende bulunmayı seçmediler - Hayat beni seçmedi.  Büyümeyi beklerken unutulduğumu sandığımda ucundan köşesinden tutunup çıplak bir kayaya tırmanmakla geçti hayatımın bir sonraki mevsimi.  Bir an,  sahnelenmemiş bir oyunun bir türlü bitmek bilmez provaların seyircisi oluverdiğimi anladım. Bunu kabullendim hemen, hatta tat aldığımı bile söyleyebilirim. Bunca yaşamların arasından akıp gitmiş incecik bir duman oluveriğimi anladım.  Bana göre, kendimi tüttüre tüttüre özgürlüğe kavuşturdum. Şimdi ben hangi mevsimdeyim, diye sorulsa, hala aynı yerde olduğumu söylerim, okul formamın içinde...  Orada kalmayı istediğimden değil, o zaman Hayat'ımın mevsimini seçtiğimden.  Aslında var ya, güzeldi bunu yapabilmek be, klişe bir cevap ile: bir daha olsa yine yapardım.  Şöyle bir geriye baktığımda, ya da aynadaki bana bakıp düşünmeme bile gerek olmadan "Hadi oradan Hayat" demekten haz alıyorum.   Bunun nasıl bir duygu olduğunu anlatabilmeyi isterdim lakin bir şekilde anlaşılabilir sadece, anlatılamaz... 

 



 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © eylül, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.

 

Bu dosyanın son güncelleme tarihi: 21.11.2024 11:44:00