Yaptıklarım kadar yapamadıklarımdan da sorumluyum artık... Suçum olmayan, benim olmayan kararlardan... Her zaman yüzümüze gülmeyen yaşam biçimlerimiz midir bizi bu hale getiren?

 Evet, hayat değil yüzümüze her zaman gülmeyen... Yaşam biçimlerimiz... Neden, nasıl ve niçin yaşadığımı sorabiliyorsam eğer; hayatın önüme koyduğu her yemeği beğenmiyorum ve de değiştirmek için bir çaba gösterebiliyorum demektir... Çabalarımızın sonucunda da ortaya çıkan; yaşam biçimlerimizdir...

 Şimdi nereden başlamalıyım değiştirmeye nerede kaldığımı bile unutmuşken? Böylesine kendinden kopuk bir tarzı mı benimsemiştim aylardır; yoksa zorunluluklarım mı kendimi unutmayı seçmeme sebep olmuştu?

 Her zaman kendimle didişen ve de bunu tek uğraşım bilen benliğimdeki ben; şimdi ne yapmalıydı? Yarın ne yapacaktı?

 Her insanın bir ayna görüntüsü olmalıydı... Ve ben de bu ayna görüntümü bulmak için çıktım yola... Çok dağlar bayırlar aşacağım besbelli... Buna rağmen önemli olan tek şey...Umudu yitirmemek...

 Güzel bir şehir, güzel bir hayat... Ama önemli olan "Bütün bunlar bana ne katacak?"

 Kendime katacaklarımla ben geleceğimi bekliyorum; birgün gelecek...