Sevgilim,
Giderek artıyor dilimin ucuna gelip de sana söyleyemediklerim... Ruhumu acıtıyor artık.
Seni sevdiğimden şüphelisin şimdi... Ne yazık ki geçen gün söylediklerim... Bir başkasını sevebilme ihtimalim bile olamaz benim...
Ruhum her türlü dolambaçlarına rağmen, bedenimse her saniye adını sayıklayan kalbimle sadece ve sadece senin...
Canım yanıyor sensiz geçen saatlerde, günlerde... İyi niyetlerim bile bunalıyor bedenimde... Sana gelmek istiyor sadece...
Kollarında bulduğum huzur kayıp gidiyor kollarımdan sensizlikte... Ve de sessizce yaşıyorum aşkımı söyleyemedikçe...
Karanlık sokaklarda kayboluyorum bazen ve korkuyorum seni üzmekten... İşte o zaman, sadece ve sadece seni incitmekten korktuğum zaman soğuyorum senden... Hayali bile boğuyor üzülmenin beni...İşte bu sebeple bütün bir inançla söyleyemiyor ve de yazamıyorum sevgimi...
Belki de bu mektupla duyacaksın sesimi...
Şimdi sıra sende... (Bana sevmeyi anlat...)
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
