Yokluğun...

Sevgilim,
Uzun zaman oldu ben yürekten bağlanalı sana... Söyleyemedim dilimin ucuna gelse de hep o birbirimize kilitlendiğimiz anlarda Mesafelere katlanmak zor olsa da, az çok dayanıyorum yokluğuna Yine de bazen canımın yandığını, sevginden daha çok hissediyorum
Geceleri kurduğum hayallerin gerçek olacağını düşünerek uyanıyorum sabahlara Ve her yeni gün yeni kırgınlıklar getiriyor peşi sıra Ah; bu kadar büyük bir sevgi olmasa katlanılmaz, sevdiğim, yokluğunun dayanılmaz sancısına
Dualarımda olman canımı acıtır diye, bıraktım ibadeti bir kenara Camdan baktığımda sensiz bir şehir karşımda Kapadım bu yüzden tüm panjurları hayata Beş kaşık şeker atıyor olsam da çaya, seninle içilenin tadını vermiyor
Ve yine akşam oluyor Yeni hayallere merhaba 