"Herkes cennete gitmek ister ama kimse ölmek istemez. Pazartesi sendromuyla aynı mantık." – Mark Twain"

Cansu Özer

Helal Et Askını...

Şarkılar Sustu Beynimde..Sadece Mısraları Var..Kendi Uydurdugum Sessizlikle Bestelenen..Sana Dair..ßize Dair..ßırak Kanlı ßi Savaşın İçinden Geçsin Ömrümüz..ßırak Tüfekler Patlasın..Es Gecsin Yada Yüreimden Vursun ßeni..Çilekeş ßir Sonbahar Yaprağına Özensin Gözlerimiz…Sehit Olsun ßedenlerimiz..Cennet Kokunla Sarsılsın..Ne Fark Ederki Sensizliğim..ßen Nasılsa Sendeyim…

"Gittin"...

Defalarca haykırdım sesim çıkmadı,ellerim yazmadı,gözlerim söyleyemedi..ama hükümsürdügün baska uçurumlardan bütün benliğim haykırdı "GİTME"... VE SADECE BEN DUYDUM...SENSE OLMASI GEREKENİ YAPTIN.."GİTTİN"...

Gülüşlerinle Alkışla Beni

Gülüşlerinle alkışla beni.Gözyaşların düşmeden,dudakların titremeden..ßütün Yüz Hatlarında kader yolumuz belirginleşsin..Aynaya bak sonra.. Ve alkışla beni.. Ellerin birbirine değmeden,yüreğinin sesiyle…

KİTAP İZLERİ

Cumhuriyet'in İlk Sabahı

Şermin Yaşar

Cumhuriyet'in Şafağında Bir Çocuğun Adımları Tarihin büyük anlatılarını, savaşların ve kuruluşların destansı öykülerini kişisel ve dokunaklı kılmak edebiyatın en zorlu görevlerinden biridir. Şermin Yaşar, "Cumhuriyet'in
İncelemeyi Oku
Başa Dön