Öp beni...
Bu gece tüm yaşlı yıldızlar bana bakıyor. / Kutuplardaki buzlar kadar soğuk gülümseyerek,
"Yazmak, varoluşsal krizinizi bir sonraki sayfaya erteleme sanatıdır." – Samuel Beckett (kurgusal)"
"Yazmak, varoluşsal krizinizi bir sonraki sayfaya erteleme sanatıdır." – Samuel Beckett (kurgusal)"
Bu gece tüm yaşlı yıldızlar bana bakıyor. / Kutuplardaki buzlar kadar soğuk gülümseyerek,
Bugün açıldım biraz, / Balıkları olmayan denizde, / Rüzgar basmayan
Ruhum senindi, / Karanlığa gömüldüm, / Saatin kadranında her dakika
Güneşe yürüdüm bugün, / Denizin içinden, / Yelkenliler kanatlarını açmış,
Bir kitap yazdım içinde insan yok, / Ruh yok hayal yok,
Seviş benimle ruhun çıplak olsun, / Hayallerinle seviş, / Karşı
Çoktu gökyüzünde uçan kuşlar, / Özgür topraklar üzerinde, / Ağaçlar
Kuşluk vakti, intihar vakti, / Düşünceler karanlığa kardeş, / Tatminsiz
Yaşlanıyorum her yaz / Göç mevsimindeki kuşlar gibi, / Uçuruyorum
Bir baş ağrısı, / Duvarın dibinden cırcır böceğinin sesi, /
Karanlığa gömüldüm, / Ruhum çıplak, / Kalbimde dünya savaşı,
Bir cana hasret / Üşür ürperirsin, / Bir trenin sol
Gecekondu mahallesinde, / Cebi bile olmayan, / Yalın ayak,
Kör sandın gözlerimi, / Tanrı değilim! / Rüzgara göre de
Kafiyelerle mi saklanır şiirler, / Her dörtlükte bir boşluk, / Satır arası bir yaşam,
Hayat fedakarlık yapmaz ! / Bedel ödetir derler! / Geçmiş gelecekte kesişir! /
Kırmızıları giydirdim sana, / Allı pullu gelincik çiçeği gibi narin, / Çoraplarına kadar zarif,
Sorma bana, / Neyi nasıl gördüğümü, / Neyi ne kadar
Ruhum akıyor, / Tipiye tutulmuş gibi sana, / Savuruyor her
Beyazdı saçların, / Odamın kireç boyalı duvarları gibi, / Eskimiş
Hayatın içinde bir nefes
İstanbul
Can yücel
Füruzan