Sonun Bildiğim
işte sen.. sen bir masalsın aslında. hayat değil, gerçek değil yani; sadece masal. sonunu bildiğim..
işte sen.. sen bir masalsın aslında. hayat değil, gerçek değil yani; sadece masal. sonunu bildiğim..
anne şefkatini mi özledim,, baba güvenini veya canan omzunu... kaos ortamından kurtarmaya çalışıyorum hayatı.. ve biliyorum ne kadar çırpınırsam o kadar batacak yürek en derinlere..
Sonra; sonrası olacak elbet. Zaman geçecek… denize koşacaksın, huzura, kalbin gibi seyredeceksin gün batımı kayıklarını. Gümüş zevraklar gibi olacak ruhun.
hep uzak kalmaya çalışırdın bende, sevgimden, kalbinden. zarardı çünkü kendin bana. oysa ben herşeyi bilinçli yaptım; sevmek dışında
masaldan kovulmuş bir kül kedisi karakterini yaşıyor benliğim. ve hala içimden bir ses: 'gel artık' diyor sana!!!
eğerini sırtlamış bir at gibi hazırım seni sırtıma yüklenmeye.
ben sana 'ne kadar hızlı geçmekte zaman seninleyken' dememeliyim.. durmalı akrep yelkovanın boyuna takılıp. kovalamasınlar birbirlerini....
hava soğudu, gözleri hala sıcak.. tek yaratabildiğim göz yaşım.. iki sevenin ayrılışı..
tahir ile zühre meselesi bu. anlayacaksın, kalışının hududi baklışına secde edecek sevda...
ne bir aldatılış bu
ne de galondan ıssız bir ayrılık
bakışın umudum, savaş açışım tekliğe. bakışın hiç bitmeyen sevdamın bastonu, değneği hayatımın...
anlaşıldı mertlik bozuldu.. bozuk insanlık moda oldu. gösteriş mezunu insanlar pay biçti kendilerine pasta diliminden.
yüzü geçmişe dönük yaşamım 'şimdi'yi kaldıramayacak kadar mecalsiz..
artık üç satırlık mecburi hasretlerim kaldı elimde.
geceye düştü karanlık onurun. onurulamaz bir halde tavaf edildi yıldızlarım. / tek tek
şimdi güneş batıyor. İzmir bir kez daha karanlığa gömülüyor. kararıyorum İzmirle beraber. ay ufkuna almak üzere bedeni.
sen yaratık zannedersin siluetini üzenleri. oysa ayna kadar yakındır onlar sana.
zaman gelir gün geçer... zamanı kovalamaya yetmez ki gücün akrebe asılasın
ben agora jiyan'ın helin'inde dediği gibi sensizlik dünde kaldı bugünümde yarınımdasın'ı yaşıyorum....
yüzünden uzak memleketlerin kara yazgısını taşımakta bedenim. her memleket biraz daha kırgın sana varamadığımdan
Bazen çıkmazların peşinde oluruz. Süresi sonsuzluğa gömülen yıllarda ararız bulamadıklarımızı. İşte yazılarımda buldum ben kendimi...
kocatepe ünide öğrenim gören ve yazılarımla hayatı birleştirmek isteyen bir öğrenciyim kısaca..
ayvalık
Kişisellikten evrenselliğe uzanan bir yol benimki. Herkesin biraz ben diyebileceği yazılar.
Cezmi Ersöz bir idoldür bende.
Cezmi Ersöz, Tuna Kiremitçi