yapma !
sevebilirimlerle yeminlere kalkma !
baþaramayacaðýn þeyler için
ulaþamayacaðýn biþey için
sen !
konuþma...
sus ! yapma...
ne beni yak geçir anlamsýzlýðýnla
nede sýna duygularýmý boþ bakýþlarla


yapma !
sevebilirimlerle yeminlere kalkma !
Mevla sorduðunda sessiz kalma
beni suçlarken kendini yakma !
bakma !
öyle baþkasý varken kararmýþ kalbinde
sevgi dolu gözlerime bakma...
sana aþýk yüreðime yalancý bi gülücük saçma !


sus ! hadi artýk yüreðinle beraber sus !
sevmek zorla deðildir, sus !
yeminlerle can yakmaya sus !
ihtilal mi sanýyorsun kendince !
yaptýðýn darbeye sus !



yapma !
sevebilirimlerle yeminlere kalkma !
düþersin iþte böyle bi kaç gün sonra !
yalanlarýna Mevla'yý alet ederken korkma !
þimdi yan ! ve yandýðýn yerden bakma !
bitti...! ve bende bittim sonunda...
imlasý bozuk bi paragrafýn son hecesiyim aslýnda...
ne sen varsýn , ne de o yalanlarýn baþucumda !
bitti...ama biliyorum sende bittin aslýnda...


yapma !
bu derece acýrken caným
bana o saçma sapan paradoksunu dayatma !
sus artýk !
içimdeki sesle yaptýðýn anlaþmayý soyutla...


git !
sevmek için yeminlere dalmadýðýn
Mevla ' ya yalaný sunmadýðýn
seni yarý yolda býrakýþýný yaþadýðýn
'Aþk ' dediðine 'Aþk' sandýðýna git !
hangi sokak barýndýrýr ki þimdi seni
hangi kent besler ki düþüncelerini
ancak kendine kalýrsýn yine ...
ve ancak kendinde bulursun naçar bi çare...


tek isteðim var þimdi sende ;
sevebilirimlerle yeminlere gitme...!


efc