Fırın işçisiydi Ali
Öyle derdi komünist dostları ona; fırın işçisi
Ne severdi bu adı
Karısı için sadece Aliydi
Mahalledekiler Fırıncı Ali derlerdi
Patronu Nerde kaldın Ali!
Bir anasının Guzum
Bir de aha bu dillerini hiç anlamadığı komünist dostların
Fırın işçisi Ali deyivermesi giderdi hoşuna
on iki saat çalışırdı günde, asgari ücrete
kirası ücretinin yarısıydı
yol parası dört parmakta biri
karısına bırakırdı her ayın sonunda dört parmağından kalan son biri
şikayet ettiği duyulmamıştı
oysa ne çok şikayet ederlerdi çevresindekilerden her biri
mesela şu komünistler; baş kaldır!
der dururlardı bir ağızdan.
Kaldırırım der; geçerdi.
Mesela karısı; adam gibi iş bul, yetişmiyor para pul
derdi her akşam
Bulurum der; geçerdi
Mesela patronu; Geç kalma ulan bir günde!
diye babalanırdı işe her girdiğinde
kalmam der, geçerdi
on iki de yıl geçti
Komünist dostları
Karısı
Patronu
anladılar Aliden bir halt olamayacağını
Ali, zaten biliyordu
Hayaller kurardı Ali
her hafta oynadığı piyango kuponuyla
ah bir çıksa
fırını alacak, evi taşıyacak, insan gibi yaşayacaktı
Fırın işçisi Ali, Ali bey olacaktı.
Hem gösterecekti şu komünistlere her patronun kötü olmadığını
En az iki asgari ücret verecekti kendi fırın işçisine
Ama diyordu hakları da var hani
Hele bir çıksın para
alacağım şu komünistlerin sattıkları tüm dergileri
anlayacaklar fırın işçisi Yoldaş Alinin değerini
Ve bir gece hem de sıcak bir temmuz gecesi
televizyondan izledi biletine vuran milyonun haberini
o gece de tıpkı diğer geceler gibi rahat uyudu Ali
provasını yapmıştı nasılsa zenginliğin on iki yıl her gece
neden uyumasın ki
sabah uyandı Ali
işe gitti usulca
hamuru yoğurdu teknede
dizdi tepsilere
aylığını aldı
komünist dostlarına uğradı
bir dergi satın aldı
bir masaya oturdu
aylığını dörde böldü
kalktı
ikisini ev sahibine
birini karısına verdi
kalan biri yol parası olacaktı ona
dergiyi yüklükte ki sandığa yerleştirdi katlamadan
hiç okumadığı diğerlerinin yanına
bileti çıkardı
baktı
baktı
baktı
usulca tutup sonra
kenarından yırtıp sokağa attı
Fırın işçisiydi Ali
anasının guzum dediği
gülümsedi
kavuşmuştu, kaybettiği hayallerine
çıkıp sokağa sonra
bir bilet aldı
yine
yine
yine
