Anam halama dargındı. Ama halama neden dargın olduğu
konusunda net bir fikri yoktu. Kaç kez sordumsa, beni tatmin
edecek bir yanıt alamamıştım.
"Ero." diyordu "Gözüm kor olsun biliyorsam."

Halama da sordum. O da anama benzer yanıtlar veriyordu.
Babamsa bunların küskünlüklerine yeni bir yaklaşım getirmişti
kendince:
"Öküz dağa küsmüş, dağın haberi olmamış."
Gerçi anam bu öküz tespitine katılmıyordu ama olsundu.
Bir akşamüstü kapımız ardına kadar açıldı, içeriye hala Kızı
ve nişanlısı girdiler. Düğün davetiyelerini dağıtıyorlardı.
Selamlaştık, öpüştük, karşılıklı hal hatırdan sonra anam onlara:
"Hiç gelmez olur muyum düğününüze?" diye söz verdi.
Düğün yaklaşmıştı, kırmızı entarisini giyindi, neredeyse
hepimize tek tek sordu:
"Kız hele bakın üstüme yakıştı mı?"
Aldığı yanıtlar olumlu çıkınca hoşuna gitmiş ve çok sevinmişti.
Ailecek düğün salonuna gittik, boş bir masaya kurulduk.
Halam, düğün sahibi olarak masamıza geldi, “Hoş
geldiniz”e... Anamın elini öptü. Anam da onu alnından öptü,
oracıkta barıştılar. Bir süre hiç ayrılmadılar.
Takı merasimi başladı. Anam çantasında mendiline sarılı,
kalın bir bilezik ç ıkardı. Ç alımlı bir y ürüyüşle g itti, k uyruğun
en başına geçti. Damada kâğıt para taktı, kutladı onu
yanaklarından öperek... Halakızına bilezik taktı. Deklanşöre
basan fotoğrafçıya poz vermekten çekinmedi bu arada.
Gazoz ve limonatamızı afiyetle içtik, çerez ve dağıtılan kınayı
aldıktan sonra evimizin yolunu tuttuk... Eve vardığımızda
babam kapıda karşıladı bizi. Yeni gelmişti işten. Elindeki
torbaları alarak içeri girdik.
"Düğün nasıldı?" diye sordu babam.
Anam sinirlendi birden.
"O tahtakurusu bize gelmeyeydi, ben de onun düğününe gitmezdim."
Sustu. Birden gömleğinin kolunu sıyırarak:
"Onun bileğine taktığım bilezik, şimdi benim koluma takılı
olacaktı."
Babamı bir gülme krizi tuttu, ardından bizi...
Anam bize küsüp odasına girdi, kapıyı arkadan kilitledi.