Yetmiþ sekizli yýllarýn sonunda, AEP ve önderi Enver Hoca,
ÇKP ve Mao Zedung düþüncesine amansýzca saldýrýyor, onu
revizyonistlikle suçluyordu. Bu tartýþmanýn bir ayaðý da ülkemizde sürüyordu. Kimi gruplar Tiran Radyosuna, kimileri
ise Pekin Radyosu’na kulaðýný dayamýþ, oradan gelecek
direktifleri alýyor ve hemen yayýn organlarýnda yayýnlýyorlardý.
Radyo yanlýþlýk yaptýðýný duyurunca, kulaklarýný dayayanlar
da yanlýþ yaptýklarýna dair özeleþtiri veriyorlardý.

Halkevi Kültür ve Dayanýþma Derneði’mizde bir panel verildi.
Panel sonrasý büyük bir kitleyle bizim eve yürüdük,
oradan evin çatýsýna çýktýk. Deniz manzaralý bir yerde tartýþmaya
kaldýðý yerden devam etmek güzeldi. Ah bir de çay
olaydý... Kimse cesaret edemiyordu anamdan çay istemeye,
çünkü kalabalýktýk.
Tartýþma hararetle sürerken birden anam çatýya çýktý, yanýmýza
kadar geldi. Herkes sustu:

“Çocuklar" dedi."Saatlerce dernekte tartýþtýnýz. Yetmedi
mi? Bir de buraya geldiniz. Sorun nedir?” diye sordu.
Kalabalýktan biri:

“Kim olacak ana? Sorun Enver Hoca"
"O da kimdir?” diye sordu anam. Arkadaþlardan biri AEP
tarihini anlatan bir kitabý anama gösterirken:
“Aha, bu resimdeki adam!” dedi.

Anam kitabý eline aldý, evirdi çevirdi. Enver Hoca’nýn kapaktaki
resmine dikkatlice baktýktan sonra:

“Ola çocuklar siz de hiç akýl yokmuþ bunu þimdi anladým”
dedi.
Bir ötekisi, “Niye ki ana, bizde neden akýl yokmuþ?” diye
sordu.
Anam kitabýn üzerindeki resmi gözümüze sokarcasýna:
“Hele bir bakýn Enver Hoca’nýza!”

Herkesin bakýþlarý kapaktaki resme yoðunlaþtý birden. Anamýn
neler söyleyeceðini merak etmiyor deðildik. Sonunda-anam merakýmýzý fazlasýyla giderdi.

"Ola çocuklar!” dedi. “Adam takým elbiseli, kravatlý üstelik
tertemiz giyinmiþ. Hele bir de kendi üst baþýnýza bakýn. Hiç
mi anlamadýnýz? Adam takým elbiseli, üst baþý kirlenmesin
diye, ellerini bir þeye sürmez. Bu adam mý sizinle devrim
yapacak! Beni kandýramazsýnýz. Varýn gidin iþinize!” dedikten
sonra çatýyý terk edip gitti.

Biz ardýndan bakakaldýk…