Yürüyor... Siyah saçlý, beyaz yüzlü, gözleri koyu, sesi tok genç kýz... Ben hiç geçmiþe takýlmadým diyor, içinden geçirdiði seslerle... Kendimi kapatmadým, sadece birþeyleri hatýrlamak istedim... Bir çeliþki yaþadým böylece, kalbimin gölgesinde barýndým...

Aðladýðýmda gizlendim, güldüðümde neþelendim... Sakin rüzgarlarda ruhumu oradan oraya gönderdim... Beyaz kaðýtlar elimde hiç bulamayacaðým yerlere özlemi dile getirmek istedim... Aslýnda gördüðü mavi bir okyanus ya da yaðan beyaz karlar deðildi. Uzun bir müddet ayrý kaldýðý kendini dinleyiþ eðlencesiydi.

Yürürken sokaklardan geçiyor, akþam olmak üzere iken serinleten rüzgar huzuru çaðrýþtýrýyordu... Düþünmekten kaçýnmak insanýn en çok istediði þeylerden biriymiþ... Duyduklarý kýzýl bir akþamda yankýlanýyordu... Hayatýn kontrolü her zaman insanýn kendi elinde deðildir diye geçirdi içinden... Susmak bazen en akýllýca seçimdir, yapmam gereken de bu olmalý, gerçek olan ne ise o olmalý...

Kaðýtlarý rüzgarda savrulacak gibi oluyor, elini her zamankinden daha çok sýkýyor, keyifli bir oyun oynayacak gibi oluyordu... Kaldýrýmlar eski, yollar dar, evler küçülmüþ, gözleri kamaþmýþ halde sakin sularda geziniyordu... Komik biriydi birazda kaygýlý...

Bugün kaðýtlardaki hüznü daðýtacaðým yeni bir dünyada kendimi oyalayacaðým diyordu... Bir kalem ihtiyacým olan, zihnime kazýdýklarýmý belirginleþtirmek için. Oynayacaðým oyundaki rolümü sahipleneceðim... Aldýklarýmý geri vermeyeceðim...

Bu tünele girince duvarlarda resimler olacak. Yüzler bazen tanýnmaz halde endiþesizce duracak. Sesimi yükselttiðimde sadece istediklerim duyacak... Biraz karanlýk olacak, tünel de olsa tavanýnda küçük delikler olacak. Ben hýzla koþacaðým arkamdan gelenler olacak... Onlarla yüzleþmeyeceðim, varlýklarýný bileceðim. Koþtukça mesafe çoðalacak. Kalbim hýzla atacak, resimlerdeki yüzler birbirine karýþacak. Zihnin kývrýmlarý gibi tünel de labirentlere ayrýlacak... En çok istediðim yerden gideceðim. Gözlerim heyecanýmý yansýtacak...

Bir yoldan gideceðim, ýþýðý hissettiðimde ayrým kendini yeniden gösterecek... Sevilen sabahýn ilk ýþýklarýnda bir hikayenin içerisinde kendine bir yol bulacak... Bu bir son deðil bir baþlangýcýn eseri olacak... Yüzler resimlerden fýrlayacak, sesler barýndýklarý yerden çýkacak, kabullenmemiþken eski zamanda bu kez derinlerde hüküm sürecek. Kaðýtlar ellerimden uçacak yeniden arayana kadar... Yazýlar bulutlu sabahýn ilk ýþýklarý olacak... Yokluðu varlýðýnda kaybolacak...