Kapýyý kapattý. Açýlýrsa göreceklerinden korkuyor gibiydi.. Sesimin duyulmasý, rüyalarýmýn bilinmesi gibi beni korkutuyor diyordu. Kalbim heyecanla çarpýyor, uzaklýk hep çekici gelmiþtir diyordu.

Havanýn serinliði, zihninde buðulanmýþ yerleri temizliyor, düþünceleri kederlerini yavaþça örtüyordu. " Hep istedim ! " dedi. " O noktaya dönmek ! " " Geleceði tahmin edebilmek !" " Sorular sorup, sonrasýnda geri çekilmek ! "

Sen ! Hep kendini tanýtan, rüzgarlar estiðinde kaybolan, yeni yaþayýþlarda beliren bir duygu gibiydin.. Hep aradýðým sen olmalýydýn ! Yeniden bulunduðun yerden süzülüp gelen..

Dudaklarýn söylemek istediklerini saklýyor gibiydi.. Hafif aralansa olacaklardan korku gün yüzüne çýkýyordu. Neden bilemedin, ýssýz bir yerde kalabalýkta duramayacaðýný ? Kendini kedersiz bir dünyanýn içinde bulamayacaðýný ?

Etrafta dönüp duran, çocuksu bir aný gibi, mutluluðu önüne getiren sade bir sevgiydi bugünün resmi. " Kaçma " dedi. " Kaçýþýn korkularýnýn maðdur bir akýþa dönüþmesidir bu kez. " Sen en güçlü zamanlarýn yorgun yaratýcýsý olmalýsýn ! Kendini solgun bir durumdan, yeni anlara taþýmalýsýn.. Gördüklerin yeniden canlanan, mutluluk veren hislerin kalýntýlarý olmalý..

Hep istedin ama yapmadýn. Çeliþkileriyle oyalandýn. Þekil deðiþtiren þeylere ruhunu kapattýn. Kaçmadýn ama kaçar gibi yaptýn. Savundun, bir kez daha yaðmur damlalarý gibi daðýldýn..

Yine karþýdan göründü, huzursuz kalýnca beliren endiþe bulutu.. Hep inandýrdýn. Yaptýklarýn kendini kandýrýþýnýn resmi oldu. Hiç beklenmedi. Ýnanmamýþtým farklý olduðuna.. Ýnansam da deðiþti her þey.

Kapýyý kapattý. Açýlýrsa yok olacaðýndan korkuyor gibiydi..