Allah rýzasý için sesleniyorum. Helal süt emmiþ henüz insanlýðýný kaybetmemiþ içinde bir gramcýk da vicdan olan herkesi pendik meydanýna tek kiþilik direniþime bekliyorum. Baþta pek muhterem, saygýdeðer Taksim dayanýþma platformu konseyi olmak üzere sendikalar, sosyalistler, devrimciler , kemancý bar müþterileri, gayler kulübü üyeleri, köfteciler derneðine, yeþillere, karalara, aklara alayýnýza sesleniyorum. Gelin gerçek bir halk adamý, yamalý vatandaþ, emekçi, acýlarýn çocuðu Haydar Zurnayý yalnýz býrakmayýn. Gelin bu yaðma bu talana bu zulme artýk yeter diyelim. Aç gözler, hainler, doymamýþ gibi sonunda benim gibi bir garibi de buldu…

Yýllardýr emek verdiðim, çalýþtýðým, çabaladýðým alýn teriyle aldýðým arsama göz diktiler. Ama yine de mevzunun içeriðini sizlere açýklamak zorundayým. Bilin ki bu kahpelik ne zaman baþladý. Bu insanlýk dýþý hareketler bu yaðma bu talan nerede ne zaman baþladý iyi bilin derim… Köyden þehre geldiðimde uzun süre hamallýk yaptým. Sonra hafif bir kambur sorunu baþlayýnca doktor tavsiyesiyle iþi býraktým. Sonra üç beþ kuruþ biriktirdim. Sonrada köyde hisseme düþen iki öküz, bir keçi, üç koyun ve bir eþeði satarak o sermayeyle tahtakale de bir çay ocaðý açtým. Neyse iþlerim düzene girmiþti. Her neyse bir gün benim ortanca bacanak koþarak çay ocaðýma gelmiþti. Neredeyse kan ter içinde kalmýþtý neredeyse bayýlacaktý.

“ Lan oðlum bu halin ne böyle, yine ýrz düþmanlarý gibi koþturuyorsun “ diye sorduðumda “ Hiç sorma bacanak sendeki yirmi bin mark duruyor mu “ demiþti. Bende “ He oðlum duruyor ne yapacan þerefsiz herif yine kumar borcun mu var ? “ dediðimde “ Yok oðlum ne kumar borcu hayra geldim. Pendik kurtköyde çok kelepir satýlýk üç dönüm tarla var ..Çabuk git onu satýn al. Benden demesi. Sonra demedi deme... Yirmi sene sabret sonrada trilyoner olacan oðlum “ diyordu. “ Lan oðlum sen þaþýrdýn mý benim ne iþim var o allahýn belasý yerde ? ” dediðimde kimse duymasýn diye koluma sarýlýp beni kenara çekti kulaðýma eðilip fýsýldadý…. “ Oðlum haydar sakýn kimseye deme dün cuma namazýnda hacý dümbük efendi hazretleri ile karþýlaþtým.

Dediðine göre bir rüya görmüþ. Dediðine göre önümüzde ki belediye seçimlerini refah partisi kazanacakmýþ. Dediðine göre bu partiden recep isminde biri istanbul belediye baþkaný olacakmýþ. Dediðine göre bunun arkasýnda evliyalar varmýþ. Sonra bu evliyalar refah partisini kapatýp, daðatacakmýþ. Erbakan hoca amansýz bir hastalýða yakalanacakmýþ sonra ölecekmiþ. Sonra bu evliyalarýn yardýmý ile bir parti kurulacakmýþ bunun baþýnada recebi getireceklermiþ. Sonra bu recep baþbakan olacakmýþ. Memlekete bolluk bereket gelecekmiþ . Çöpler her sabah erkenden toplanacakmýþ. Yaðmurlar daha çok yaðacak, hasatlar misliyle çýkacak, hayvanlar sürüsüyle yavrulayacak, ibnelerde silivri cezaevini boylayacakmýþ… Senin alacaðýn bu tarlada tam þehrin ortasýnda kalacakmýþ . Þimdi ineklerin, öküzlerin geçtiði bu tarlada koca koca otobüsler geçecekmiþ. Dediðine göre bunlara da metrobüs denecekmiþ. Taaa Ýstanbul’un bir ucundan bir ucuna hiçbir engellen karþýlaþmadan süratle geçecekmiþ. Ýþte oðlum bana bunlar dedi “ dediðinde aklým baþýmdan gitmiþti.

“ Harbi mi bu oðlum, gerçekten dümbük efendi bunlarý mý söyledi” diye tekrar sorduðumda “ Evet bunlarý dedi” diyordu. “Peki oðlum bu recep hangi köyden gelecekmiþ” diye yeniden sorduðumda bacanak “Dokuzuncu köyden” demiþti. Gerçi biraz tereddüte düþtüm amma çabucak inandým. Çünkü dümbük efendi daha babadan muhterem bir zattýr. Babasý kambur rýza efendi hazretleri de bir ermiþti. Babasý da cihan harbinin çýkacaðýný bilmiþti. Menderesin asýlacaðýný, bülent ersoyun da ibne olcaðýný dahil hemen her þeyi önceden bilmiþti. Ne yapayým hiç dururmuyum. Hemen topkapý otogarýnda bir otobüse binerek pendike gittim o tarlayý aldým. Zaman geçtikçe de bütün hadiseler gerçekleþti.

Ne dediyse söyledikleri harfiyen oluyordu. Zaten evliyalarýn, ermiþlerin o gücüne hep inanmýþýmdýr . Rahmetli dedem hep söylerdi. “ Bak gavurun dölü sana söylüyorum beni dinle. Nerede görürsen bir evliya hemen gir o avluya “ demiþti hem de binlerce kez. Recep sonunda gelmiþti. Memlekete bolluk bereket geldi. Koca koca binalar yapýldý. Yollar, köprüler, alt geçitler hepsi oldu. Dereler yol oldu. Allahýma þükür sonunda benim tarla, arsa oldu velhasýl mütehaitler gelip gitmeye baþlayýnca iþin rengi yavaþ yavaþ ortaya çýktý. Meðer benim arsaya göz dikmiþler. Malumunuz hepinizin bildiði o þahýs çýktý karþýma …Belediyeye koþtum. Sordum onlara oðlum siz ne ayaksýnýz ? Zýrt, pýrt imar mevzularý durmadan deðiþiyor. Þimdi ne oldu lan benim arsaya dediðimde bana “ Þimdide park bahçe oldu haydar bey. Ýleride daha neler olur þimdilik belli deðil ” demesinler mi?.. Kan beynime çýktý. Baþladým orada baðýrmaya.. "Oðlum size o arsayý yedirmeyeceðim. El mi yaman bey mi elbet görüþürüz " dedim. Sonra çýktým oradan. Çaðýrdým bacanaðý gelir gelmez yakasýna yapýþtým. "Ulan þerefsiz herif, dümbük efendi her þeyi görmüþte aðaoðlunu nasýl görememiþ" dediðimde bacanak korkudan titriyordu. “Sorma bacanak hýrsýzlar gece vakti görünmezmiþ dümbük efendi o yüzden onu görememiþ" deyince biraz duruldum.

Demem o ki bu haksýzlýk ve zulüm karþýsýnda sizlerin de desteðine ihtiyacým var . Gelin beni yalnýz býrakmayýn. Bana bir el verin. Bu iyiliði bana yapýn bende bundan sonra sizin düzenleyeceðiniz her miting de ön saflarda bir cengaver gibi savaþmazsam anam avradým olsun… O arsayý ne pendik belediyesine ne de aðaoðluna kaptýracaðým. El mi yamam bey mi yaman elbet görüþürüz. Eðer pendik meydanýný kan gölüne çevirmezsem bana da Haydar Zurna demesinler...