Sahi sevmek neydi!


Bir çocuðun tebessümüne dünyalarý deðiþmem. Hele onun aðlayýþýný her duyduðumda içim sýzlar, kötü olurum. Sevmeyi öðrenen çocuk zarar verebilir mi baþka bir canlýya?
Öðrenmemiþse tabiî ki her davranýþ onun için mubah olacaktýr..

Sevmeyi bilmiyoruz, kadýný, erkeði çocuðu ve hayvanlarý..

Sahiplenme duygusuyla yanýp tutuþuyoruz maalesef, sanki biz yaratmýþýz gibi..
Yüce yaradan o yüzden; birbirimizi sevmemizi, sadece ONA baðlanmamýzý, baki olan onun sevgil/lisi olmamýzý kalbimize iþlemez mi?
Bu manada biz kim oluyoruz ki bir baþkasýna zorla kendimizi sevdirmeye kalkalým, onun kölesi ya da kulu gibi görelim. Sevmek bizim ýþýðýmýz iken biz onu karanlýklara yobaz düþüncelere maddesel iþlevlere mahkûm etmekteyiz.

Sevgi; aþk demekti, yüreðinden iyi dileklerin geçmesiydi. Paylaþmaktý sevgi, huzuru istemekti ötesinde..
Baðýmlý köle yapmak deðildi. Mutlu etmekti her daim. En önemlisi ise Saygýný sonsuz vermekti..
O zaman aþk çoðalýr, taþar ve dünyalarý aydýnlatýr. Güzellikler bulaþtýrýr çevresine, mutsuz görmek istemez hiçbir zaman sevgili. Onu sever hem de çok, ama bir gün yanýndan gidebileceðini de düþünerek, onsuz hayatýn devam edebileceðini bilerek.

Bu öyle sevgidir ki, onun gülüþünü seyre dalarak müzik dinlemek gibi, ruhunu onun yanýnda huzura erdirmek gibi.
Zorla sevdirmemiþtir ki kendini, satmamýþtýr sevgisini mal gibi. Hiçbir zaman yalan söylememiþtir gözlerine. Seviyordur iþte herkes gibi ama herkes deðildir.
Sokakta iþlenen cinayetler, taciz, tecavüz ve bir sürü kötü iþler sevgisizliktendir.
Adam kadýný neden cinayet iþleyecek kadar kýskansýn, ya da kadýn adamý. Üzerine bir kýskanmak kýlýfý geçirip topluma ahlak dersi veren cahiliye insanlardýr bunlar. Sevgi asla bir yaratýlmýþa zarar veremez. Onu býrakýn sözle bile incitemez.
Dedikoduyu düþünün. Yasaktýr deðil mi, neden?
Ýnsanlarý birbirine kötülediði ve sevgiyi ortadan kaldýrdýðý için. Bu anlamda biz kim oluyoruz ki sevgiyi þiddete dökerek kendimizi haklý konumuna getirmek istiyoruz. Haber kanallarý her gün baþka bir þiddeti gösteriyor. Komþu komþusuna, erkek kadýnýna, doktorlar hasta yakýnlarýndan, hayvanlar ise insanlardan hep þiddet görüyor. Kimi öldürülüyor kimi yaralý.. Trafik ise içler acýsý….

Cinsellik yolunda epey kat ettik. Ýnternet dünyasýndayýz ya, her þey önümüzde meyve salatasý gibi.
Saðlýklý her insanýn yaþayacaðý cinselliði maalesef baþka tarz baþka bir boyuta koyarak aný yaþýyor gibiyiz. Hoþlanma dürtüleriyle yolculuðumuza devam ederken karþýmýzdakinin art niyetini anlayamýyoruz bile.
Sevgiyle aþký bütünleþtirirken cinselliði en aþaðýya koymamýzýn sebebi de bu deðil mi?
Bölünüyoruz çarpanlara bölenlere. Her kývýlcýmý aþk sayýp þehvetle hemen kucaklaþýyoruz.
Ýhtirasý aþk sayýp gökkuþaðý oluveriyoruz. Tüm bunlar bizi zevklendiriyor belki, ama mutlu etmiyor..
Sevgi olmayýnca içinde bölük pörçük ve bir yarým kalmýþlýk söz konusu.

Tüm bunlar olup biterken bizler çocuklarýmýza nasýl örnek oluyoruz acaba?
Aile, toplumlarý sonrasýnda ülkeyi oluþturduðuna göre, en iyi insan yetiþtirmek yine aileden sonra çevreye baðlý. Çocuklar hepimizin, onlarýn caný yandýðýnda bizim yüreðimiz kanamalý. Duyarlý ve sevgi dolu merhametli olmalýyýz. Sevmeli hem de çok sevmeliyiz.

Erkeði kadýný çocuðu ayýrt etmeden. Sevmeyi, sahiplenmek yerine, güvenerek taçlandýrmalýyýz.

Sevmek gönlünü hoþ etmekti, sorgulamadan…
Kimsesiz oluþunu anýmsayarak birlikte yol almaktý
Aþkýn her halini beraber yudumlamaktý
Söylenmiþ en güzel kelimeleri sýralamaktý
Ruh raks ederken beden diliyle göstermekti
Gönlün bitap düþtüðünde sýmsýký sarýlmaktý
Gülüþlerinle tüm evreni aydýnlatmaktý…

Velhasýl sevgiyle kalýn (: