Mutlu insanlar tatlý þeylerden söz ederler. -Goethe
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
BÝR SARI ÇINAR YAPRAÐI Sustu... Konuþmaz oldu! Durma, konuþ desen de Duymaz oldu! Bekleyenler, Beklemez oldu! Yollar ayrýldý! Ayrýlmasýn isterken Dönüp de ardýna Bakmaz oldu! Bir sarý çýnar yapraðý Süzüle süzüle rüzgarda Döküldü, karýþtý topraða... Leyla Ünal (14 Aralýk 2012) Güz tanýmý nedense daha iç ferahlatýcý sonbahara kýyasla, hiçbir þeyin sonunu sevmemekten mi kaynaklanýr benim duygularým? Þarkýnýn sözlerini þöyle deðiþtiriversem, nasýl olur? Aþkým bahardý Ümitler vardý Güz geldi diye Gönlüm karardý Halbuki en büyük aþklar sonbaharda yaþanýr derler ama ben hep aþký bahara, ayrýlýðý ise güze benzetirim. Aþk bahar gibidir çünkü cývýl cývýl, insanýn yüreði þenlenir, gönlünde çiçekler açar, ya güz; yapraklar dökülürken aðaçlar çýplaklaþmaya hazýrlanýr. Ýnsanýn çýplak kapmasý kötü bir duygu da ya yüreðinin çýplak kalmasý nasýl bir duygudur? Ýnsanýn yüreði çýplaklaþabilir mi hiç? Mümkün müdür, yüreðimiz çýplak kalsýn, yoksa biz öyle bir aðaç mýyýz ki bir taraftan yapraklarýmýzý dökerken diðer taraftan yapraklarýmýz açsýn? Güz bana hüzün verse de severim güzü, aðaçlarýn yeþilden kýrmýzýya renklerini, turuncunun her tonunu. Tek sevmediðim karanlýðýn artmasýdýr. Bazen insan karanlýk arar. Ne zamanki gözyaþlarýný saklamak istesin aradýðý karanlýktýr. Güzün yaðmuru gözünde saklýdýr, býrakýp salývermek ise karanlýða saklanýr. Bazýlarýmýz sever aðlamayý ya da saklamaz aðladýðýný, gözünden inci taneleri dökülüverir, en insani duygudur aðlamak çünkü. Aðlamak Bazý acýlarda yetmez Bazý ölümlere Örtüsüdür bazý acýlarýn Örter, örtülmez Savunur bir süre Aðlayanlar sevinmeli Sevin aðlayabiliyorsan Acýlar ardarda dinmeli Durur bir nöbetçi gibi Durur bir bekçi gibi Zamana gülmeli-gülmeli Sevin aðlayabiliyorsan Unutmanýn kardeþidir aðlamak Uyur uyanýr yataðýnda duygularýn Düþüncenin kucaðýnda hep çocuktur Aðlamak. Özdemir Asaf Aðlayabiliyorsan ne mutlu sana Düþün bir de aðlayamayanlarý Nereden geldik sonbahardan aðlamaya? Aðlamak yok bu hayatta, gülmek var. Düþmanlýk yok bu hayatta, dostluk var. Yarýnlarda seni sevmek var, mutlu günler var. Yarýnlar benim, yarýnlar senin, yarýnlar onun, yarýnlar bizim, yarýnlar hepimizin. Ali Rýza Binboða E bu da güzel, neyse aðlamayý bir kenara býrakýp, Sonbahara, pardon GÜZ’e dönelim. Ýnan ki aðlamadým Hüzünlüyüm sadece Gözlerimdeki nemler çýð gibi Yaðar böyle her gece Güz gülleri gibiyim Hiç bahar yaþamadým Ya sevmeyi bilmedim yýllarca Ya sevince geç kaldým Þimdi delicesine Sevmek istesem bile Sonbahar sisi çökmüþ üstüme Sevincim buruk yine Güz gülleri gibiyim Hiç bahar yaþamadým Ya sevmeyi bilmedim yýllarca Ya sevince geç kaldým Hakan Taþýyan Ýnsanýn hiç sevmeyi bilmemesi mümkün mü? Ama güz gülleri gibi sevmesi de mümkün. Sevmek için insan geç kalýr mý hiç? Sevgi yetiþilmesi gereken bir tren ya da uçak mýdýr ki geç kalalým? Sevgi içimizde, benliðimizde; saatlerimiz, dakikalarýmýz, saniyelerimiz gibi hep bizimle, bizimle mi acaba? Her zaman bizimle mi? Türküler bitti Halaylar durdu Horonlar durdu Al damar, mor damar, þah damar sustu Bahçeler put kesildi birer birer Meyveler salkým saçak taþ Bir bulut uçardý Baþýboþ bedava Yandý kül oldu. Hüzün geldi baþköþeye kuruldu Yoruldu yüreðim yoruldu Aðaç büyür arkasýnda koþamam Kervan yürür peþi sýra düþemem Yýldýz akar uçsam da yetiþemem. Hüzün geldi baþköþeye kuruldu Yoruldu yüreðim yoruldu. Bedri Rahmi Eyüboðlu Sonbahar deyince aklýma sarý ve turuncu gelir. Sarý ayrýlýðýn ya da hastalýðýn rengi iken turuncu neyin rengidir? Bilmem neyi ifade eder ama ben de hüznü anýmsatýr, sonbaharýn rengidir turuncu. Sonbahar hüzündür, bir þeyin bitiþidir, ya zeytinler! Sonbaharýn en güzel meyvesidir zeytinler. Ya bað bozumlarý! Sepet sepet üzümler. Zeytin berekettir ülkemde bir yýl ürün fazla verip bir yýl vermeyen zeytin aðaçlarý, bol ürün verdiði dönemde ülkemin ekonomisini bile düzeltir. Güz mevsimi; zeytinin hasat dönemi, bol üzüm ve incirin yendiði dönem, narlarýn kendini göstermeye sergilerde yerini almaya baþladýðý dönem. Ancak ben ne zamanki tezgahlarda mandalina görürüm iþte güz geldi derim. SONBAHAR Güz gelmiþ Yerde sarý turuncu yapraklar Yapraklarýný dökerken aðlar mý aðaçlar Gün erken kararýyor Lakin karar mýsýn umutlar Güneþ batarsa elbet tekrar doðar Yeter ki sabret Gelir elbet zamaný Kýþlar yaþanmadan Gelmez baharlar. Leyla Ünal Baharý bekleyen kumrular gibi Sende beni bekle sakýn unutma Ellerin havada gözlerin yolda Bir tanrýyý bir de beni sakýn unutma Ümit Besen Çok mu arabesk oldu bilmem! Google amca sonbahar geldi deyince ve sonbahar ekinoksunu doodle yapýnca dökülüverdi iþte. Ben baharý beklemeye baþladým bile, baþladým da güzün tadýný çýkarmak istercesine baþladým güze. Unutulmamasý gereken ise dünyanýn güney yarýmküresi ilkbahar ekinoksunu yaþýyor bugün. Sevgiyle kalýn… Leyla ÜNAL (23 Eylül 2014)
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2023 | © Leyla ÜNAL, 2023
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |