Düttürü düüüttt...

" Parayý veren iþte böyle düdüðü çalar" demiþti, babam. Aðzýmdan düdüðü çektiðimde ona gülümsemiþtim. Sonrasýnda ise bir kez daha " Düttürü düüüttt " yaptýðýmda o da gülmüþtü. " Aferim oðlum iþte böyle, bu düdüðü senin için perþembe pazarýnda bir tezgahta çaldým. Hoþuna gideceðini biliyordum ." demiþti. Babam bir hýrsýzdý. Babam sürekli bir þeyler çalardý. Annem " Bey eve yeni bir ütü lazým " dediðinde çok geçmeden eve yeni bir ütü getirirdi. " Al haným bunu Niþantaþýnda bir evden çaldým. Sahibi doktormuþ. " derdi. Sadece bizim için deðil diðer komþularýmýzýn ihtiyaçlarý olduðu zamanda onlar için çalardý. Ona sürekli gelenler olurdu. Ayþe teyze, Hasan amca, Bakkal Rýfký, Yetim Hüsnü, Emekli Rüstem, Köylü Hüsmen amcalar ona gelir sipariþ verirlerdi. Kimi televizyon, kimi sehpa, kimi buzdolabý gibi hatta bir çoðu kömür, makarna gibi þeyler isterlerdi. Babam çok cüzri bir ücret karþýlðýnda bütün istenilen þeyleri çalar onlara gününde teslim ederdi. Babam çalmadýðý zamanlar camiden çýkmazdý. Hoca ile arasý çok iyi sayýlýrdý. Hoca efendi babam için " Fakir, fukara dostu, gerçek müslüman " derdi sürekli. Günün beþ vakti namazýný ihmal etmezdi. Ezan sesini duyduðunda babam hemen ayaða kalkar " Haným beni çaðýrýyorlar , iþe gitmem lazým. Böreði geldiðimde fýrýna koyarsýn " derdi.

Ben ise çok mutluydum. O günler de düdüðümle " Düttürü düüüttt " yaparken koþar adým sokaklarda eðlenirdim. Bir gün bekçi amcayla polis amca beni gördüðünde durdurmuþtu. Sen hýrsýzýn oðlu deðil misin diye sormuþlardý. Bende evet demiþtim. Sonra gözlerime inanamamýþtým. Onlarda ceplerinden birer düdük çýkarýp ayný benim gibi " Düttürü düüütt" yapmýþlardý. Meðer babam onlara da benimkinin aynýsýndan birer düdük vermiþti... Sonra hep beraber bir kez daha " Düttürü düüüttt " yapmýþtýk. Bir gün komþumuz Safinaz teyze bana çok kýzmýþtý. " Oðlum yeter artýk býktýk senin þu " Düttürü dütünden " demiþti. Safinaz teyzemin çok güzel bir poposu vardý. Onu hep mýncýklamak isterdim. Ama bir gün babamý kapý aralýðýndan görmüþtüm. O mýncýklýyordu.

Sonra bir gün bütün mahalleli toplanýp bize gelmiþti. Babama yalvarýyorlardý. " Gel baþýmýza geç. Mahalleye muhtar ol.. Eðer muhtar olamazsan parti kur . Yap bir þeyler de ne yaparsan yap " diyorlardý. Ama bu olmadý. Babam bir sabah öldü. Kansermiþ dediler. Annem eþyalarýný toplarken bir torba düdük buldu. Meðer bana verdiði o düdüklerden çokçasý var mýþ. Onlarý herkese hala daðýtýyormuþ. Babamý hýrsýzlar mezarlýðýna gömdüler. Cenazesi çok kalabalýktý. Bütün ahali, karakol hemen herkes oradaydý. Hepsi onu çok seviyordu...Hepside ona saygýlarýný göstermek için ayný benim gibi düdüklerini çýkarýp " Düttürü, düüüttt" yapmýþlardý ...