Beni tanýmazsýnýz belki birçoðunuz. Tanýmayýn da öyle kalsýn. Sadece edebiyat yapýyor deyin basit bir dili de var, aynen böyle söyleyin ama. Sonra sallayým ben dizelerimi ama birkaçý yüreðinize gerçekten dokunsun. Beklediðiniz performansýn üstünde bulun birkaç dizemi, bu kafi bana. Bilime gönül vermiþken þiirin tatlý kucaðýnda buldum kendimi. Hayallerimde ikisini kuma yapmak kendime; çünkü ben hem bilime hem sanata aþýðým. Ýsim vermek bu yüzden istemiyorum sayfamda ve bunun gizemi kaçýrýp aþký yok edeceðine inanlardaným. Dizelerim bazen boðazýmda düðümlenir, belki hissettiremem kendimi size ama birçoðu benim için alelade deðil aslýnda. Benim hayatýmýn anlamý bu sözcükler kimseyle paylaþamayýp buraya dökebildiðim. Bir de müzik var ki sormayýn onun anlamýný bana. Dediðim gibi benim için sanatla bilim kuma olmalý, onlarý kandýrmakla meþgulüm bu aralar baya. Sözlerim ne kadar dokunabiliyor yüreðinize hiç bilmiyorum, belki sadece paralel geçiyordur deðmekten ziyade ama benim için anlamý çok büyük bu sözlerin. Aþkýmýzdan sýr veriyorum sizlere, onun ölmesine göz yumarak. Size hiç gül battý mý? Bana gül batýyor ve þiir oluveriyor. Sözlere dökülüyor ve yüýreðe sýðmýyor bazen. Bunlar aslýnda bana ait sözler deðil, bu kelimeler ki biriktiler temelinden ve bende toplanýverdiler. Ýçiniz burkuldu mu mesela bir þiirden, sizi içten etkilemesine izin verdiniz mi? Ýnsan artýk salt gerçeklere inanmak istiyor sadece gerçek. Ýnsan acýsýný görmek istemiyor biraz da bazen de gerçekten zýrvalýyor insan ama ondan hep kaçýyor. Dur bir soluklan, bir yudum kahvenin dizelerine girmesine izin ver. Ben de çok kaçtým þiirden ama artýk ona teslimim. Aþk böyle birþey, aþkýn þiir olmasý çok daha anlamlý birþey. Benim aþkým bu. Sanat, bilim... Kendi yaptýðým iþe sanat demiyorum ama onunla vakit geçirmek yetiyor bana. Bir de gün batýmýnda elinde kalem ve kaðýt... Salt gerçekler insana birþey katmaz yaraný açmaktan baþka. Hergün baþka alemlere dalarým bu yüzden ben. Dalarým ve sadece düþlerim. Üretkenlik ilk buradan baþlar. Ben üretken olmalýyým arkadaþ, üretmeliyim sürekli. Alfabe bazen dislektik kelimelerle boðuþur benim dünyamda, onlarý bazen özenle seçerim ve itiraf etmeliyim ki alalade olduðu zamanlar da geçerli. Birçoðu bu yönümü görmez, söylemem ben. Kimliðimi gizlemeliyim, gizem aþký büyütür. Bu sayede ancak ikisi benim için kuma olur. Beynimin en derinliklerinde... En derinlerde saklanacaðým yer var, kimsenin iliþemediði, izin vermediðim... Oraya iþte sadece þiir girebiliyor. Ben aþkýmý hep ifade ettim þiire kelimelerle barýþtýktan sonra. Ona beyaz bayrak dalgalandýrdým çünkü ve onun da benden istediði bendim. Küçük yaþlarda yapýþtý bana, pek anlamamýþým dilini; herkes anlayamaz çünkü. Ben de herkestim. Hala onun için kimse olduðumu söyleyemem aslýna bakarsanýz. Dediðim gibi tanýmayýn en iyisi mi siz beni. Sadece edebiyat yapýyor kendi çapýnda deyin ve basit de bir dil kullanýyor. Öyle ahým þahým biri deðil yani; ama birkaç dizem dokunsun yüreðinize, o kafi bana. Dünyanýn en mutlu insanýnýn þiirlerini okuyacaksýnýz demektir bu.