kýzýl kan sýzýyor eski yaradan
canlandý hayalin geçti buradan
ayrýlýk olmasa çýksa aradan
yanaklarýn al al dudaðýnda ben
hatýrasý bende saklý hikayen


beni benden aldý iðde kokusu
dikenin ucunda aþýk uykusu
korkular çoðaldý ürperince su
efkarlý efkarlý dolaþan bulut
dile gelen rüzgar diyor ki unut


anasýndan ayrý kuzunun sesi
neyin habercisi bilmem ki nesi
yine dumanlandý daðýn zirvesi
gönül dedikleri yangýn yeridir
kor ateþler düþer yürek eridir


baþaklar kurudu orak biçmedi
bu baharda sensiz çiçek açmadý
etme, gitme dedim sözüm geçmedi
pazar pazar gezdim kalmadý gücüm
aþk hazine imiþ çoðaldý acým


birbiri içinde acýyla sancý
cefasý cezasý baþýmýn tâcý
vefasýz elinden içtim ilacý
yaþamak yerine ölümü seçtim
senden geçemedim kendimden geçtim


söner, alevlenir küllenen mazi
mazide olanýn çekilir nazý
alnýmda kurudu yazýlan yazý
gül, diken ve bülbül sembolü aþkýn
aþk üstüne þiir söyledi þaþkýn


kurt oðluna deli dedi görenler
sevenin dilinden anlar erenler
kurudu kökünden yediverenler
bir çýkmaz sokaða düþtü yolumuz
baþýndan belliydi belli sonumuz


Arap Kurt