-Bu olay 2017 yılının Haziran ayında yaşandı. Olayın geçtiği yeri söylemeyecektim ama inandırıcı olmaz endişesiyle söylüyorum.
-Benim 2-3 günde bir gidip İstanbul'un boğucu havasından birkaç saat uzaklaştığım, stres attığım bir yer var: Ömerli...
-Şile yolundan giderken Ömerli'ye 4 yerden sapak ayrılır ve ben genellikle ikinci sapaktan dönerim. Otomobilin hızını azaltırım dönünce, çünkü biraz ileride beni bülbül sesleri karşılar. (Ne oldu bilmem, iki haftadır bülbüller de ötmez oldu.)
-Saptıktan 100 metre sonra bir hayvan barınağı vardır.
-İki ay önce baktım hayvan barınağının önünde beyaz önlüklü bir bey, iki adam ve bir genç bayan var.
-Beyaz önlüklü belli ki veteriner. Kendi kendime dedim ki "Bunlar okumuş, aydın insanlar. Şunlara kitap vereyim. Arabayı durdurdum. Kendimi tanıtıp onlara kitap hediye etmek istediğimi söyledim.
-Keşke söylemeseydim, çünkü bir dayak yemediğim kaldı.
-Veteriner okumaya zamanı olmadığını söyledi. Ben de "sizin gibi tahsilli bir insan okumaya zaman ayırmıyor mu?" diye sordum."Okurum ama mesleki eserleri..." dedi.
-Yanındaki sivil kıyafetli kişi "Kardeşim hadi git işine, Ömerli köyüne git, oradaki okullara ver. Burada kitap isteyen yok." dedi kabaca.
-"Beyefendi ben Ömerli'ye 6 senedir haftada 2-3 kere gelirim ve oradaki hem çocuklara hem de yetişkinlere çok kitap verdim." dedim.
-"Ben seni orada hiç görmedim." diye bir de adam beni yalancı çıkarmaya kalkmaz mı?
-Size teessüf ederim ama hiç olmazsa belki şu genç bayan almak ister, dedim.
-Veteriner hemen atıldı."İstemez istemez, o zaten stajyer..." diyerek bayan adına son noktayı koydu.
-İçimden "yuh" çekerek oradan ayrıldım.
-İşte kitap konusunda geldiğimiz son noktaya acı bir örnek...