Doðanýn her yeri alçaklý yüksekli yaratýlmýþ. Aralarýnda kötü insan var, diye toplumlar hedef alýnmamalý. Toplumlarý birbirinden soðutup, düþman haline getiren zaten bu duygu ve düþünceler deðil mi?

Bir zamanlar Ermenilerle ayný topraklar üzerinde, ayný kaderi paylaþýp, Ruslara karþý hayatta kalma mücadelesini birlikte vermedik mi? Pekâlâ, ne oldu da biz bugün iki düþman görüntüsüne büründük. Hangi gerekçe dün birbirimizin açlýk ve tokluðunu endiþe ederken, bugün birbirimizi düþman görme çabalarýný önümüze koydu. 93 harbinde öncü birliklerin önemli bir kýsmýný ve kýlavuzluklarý Ermeniler yapmýyorlar mýydý? O gün derdimiz neydi, bugün derdimiz ne?

Benim düþüncelerimi bir kýsýn Türkler de, bir kýsým Ermeniler de kabul etmeyeceklerini biliyorum. Bu o kadar da önemli deðil. Her toplumda iyi ve kötü insanlar var olmuþ ve olacaklar. Hiç birimiz nefisleri olmayan melekler deðiliz. Hata elbette yapacaðýz. Ama hata fark edildiðinde de o hatayý telafi edeceðiz. Yoksa insanlýk sýfatýný, bugün birçok yöneticide olduðu gibi, bizler de yitiririz.

Ermeni çetelerinin birçok Anadolu köylerinde Ýngiliz ve Fransýz politikalarýný kendilerine rehber edinerek, birlikte yemeklerini paylaþtýklarý insanlara zulmettiklerini biliyoruz. Savaþ yýllarýnda kontrol kimde, belli deðil. Bunun akabinde tehcir yasasý çýkarýlýyor. Tehcir yasasý Ermeni toplumuna verilen en korkunç ceza. Bu yasayý çýkaran ve uygulayanlarý kýnýyorum. Güneydoðu Fransýzlarda, güney Anadolu Ýtalyanlarda, doðu Anadolu Ruslarda, topraklarýna sahip çýkamayan bir devlet, kendi içinde bulunan birkaç kendini bilmez çete üyeleri için kendi vatandaþýný akýbeti belli olmayan bir sürgüne gönderiyor. Bundan daha korkunç ne olabilir.

Biz bu vataný ermeni, Kürt, Türk ve Rumlarla kurduk. 600 yýl onlarla yaþayýp, onlarla savunduk bu topraklarý. Bir bakýn dünyanýn hangi toplumlarýnda kültürel unsurlarý bu kadar benzerlik gösteren baþka toplum var? Düðünlerinde saz çalan bizlerden baþka hangi toplumlar var? Tulum kemençe çalan hangi toplumlar var? Evinin kapýlarýný açýp, tanrý misafiri diye konuk eden hangi toplumlar var? Ve biz bütün bu ortak deðerleri bir anda sildik ve birbirimizi düþman görmeye baþladýk. Sebep; he kadar çok parçalanýrsak, bizi kontrol altýnda tutmalarý da o kadar kolay olacaktý ve oldu. Bir yanda biz Anadolu halký didiþiyoruz, bir yanda Azerilerle Ermeniler didiþiyor. Zarar gören kim? Biziz… Geçmiþini, birlikte olmanýn dayanýþmasýný ve mutluluðunu unutan Türk ve Ermeniler… Her yerde ölüp gidiyoruz.

Bir zamanlar biz derken, bugün “siz” ve “biz” diyoruz. Yýllar önce baþlatýlan siyasi fitne 2019 yýlýnda bile devam ediyor. Bütün düþüncelerimiz örtüþmese de, çok fazla konuda ayný düþünüyorduk Hrant Dink’le. Zaten düþünce çeþitliliði deðil mi insaný insan kýlan. Yoksa Tanrý ne diye insanlarý bu kadar çeþitli yarattý. Hepsini tek tip ve ayný düþünen canlýlar olarak yaratabilirdi, deðil mi?

Hrant benim kardeþimdi. Yalnýz ona deðil, her Ermeni’ye de deðil, her masum insana sýkýlan kurþun bana sýkýlmýþtýr. Bunu ben can u gönülden nasýl söylüyorsam, Ermeni kardeþlerim de “Her Türk’e sýkýlan kurþun Ermeni’ye sýkýlmýþtýr” demeli ki, beklenen ve istenen deðiþim baþlasýn. Eðer bizler bunu demezsek, bu fitne hiç bitmeyecek.

Artýk ne Ermeniler Türkler için “siz” sözcüðünü kullanmalý, ne Türkler Ermeniler için “siz” sözcüðünü kullanmalý. Elbet insanlarýmýzýn buna alýþmasý zaman alacak, ama birileri bunu baþlatýp sürdürürse, bir devrim de böylece baþlamýþ olur. Ermeni ve Türk iki kardeþ… Bunlarýn birbirine husumeti kimin iþine yarar? Ancak sömürü düzenini elinde tutanlarýn…

Ben diyorum ki, bu vatan bizim; Kürt, Türk, Laz, Çerkez, Rum, Ermeni olarak… Sen ben kavgasýna son vererek, birbirimize ne kadar sahip çýkar ve kalkýnýrsak, o kadar baðýmsýz, huzur ve refah içinde yaþarýz. Bunu yapmazsak, her gün birbirimizin ölümlerini birbirimizin ellerinden seyrederek, aðýt yakarýz. Hem de yine birbirimize sarýlarak…

Ýnsanlýk beni kucaklamasa da ben insanlýðý kucaklýyorum. Benim atalarým ve inandýðým deðerler bana bunu emrediyor.

20 Ocak 19
Gölcük