Bugün bir arkadaþýmla dertleþtik de, içindeki kaný kustu bir nebze. Ben de çok etkilendim. Paylaþýp paylaþmamakta bir an kararsýz kaldým, ama sanýrým mutluluklar kadar, mutsuzluklar da paylaþýlmalý. Ýþte konuya dair büyük ozan Pir Sultan'ýn; þahsi görüþü:

"Ellerin attýðý taþ bana deðmez
Ýlla dostun gülü yaralar beni"

Bir insanýn canýný, sevdiði tarafýndan "acýnýr durumda" olmaktan daha çok ne yakabilir ki... Siz ruhunuzla bedeninizle seviyorsunuz, o sizin çekmiþ olabileceðiniz acýdan dolayý size acýyor. Bunun ne korkunç bir boyutta olduðunu düþünebiliyor musunuz?

Kýsa, ama etkili cümlelerle çarpýcý ifadeler kullanan arkadaþým Gloria, sevgi konusunu tanýmlayan bir yazýsýnda "Sevmek acýmak deðil, sevmek acýtmamaktýr" bu sözün gerçek hikmetini anlamak için insanýn gerçekten sevmesi gerekiyor. Seviyormuþ gibi yapmasý deðil.

Bir an Tatlýses'in yönetip oynadýðý "Yalan" filmi geldi aklýma. Bütün hayatýný bir istasyonda sevdiðini beklemekle geçiren birinin, sevdiði kiþi tarafýndan dilenci sanýlarak, eline bir miktar para tutuþturmasý... Bundan daha büyük nasýl bir acý olabilir. Maþuk, âþýðýnýn kalbine bir býçak saplasa, o kadar acý vermeyecektir.

Allah hiç kimsenin kaderini acýyacak birilerine baðlayýp, aciz duruma düþürmesin.

12 Kasým 19
Gölcük