Sevgi ya da Aşk Algısı

Kppss 2020 sınavında sorulan bir soru metni: "Sevgiyi muhteşem bir iyilikle, yücelikle birlikte düşünmek gibi evrensel bir hatamız var. Oysa bencil bencilce sever, zalim zalimce. Mori Morisso'nın da dediği gibi sevgi asla sevenden daha iyi değildir."

Ben bu düşünceye katılmıyorum. Bir kişi sevebiliyorsa insandır. Bencil bencilce, zalim zalimce sevmez. Bencil duygularını tatmin için, zalim karşısındaki kullanmak için sever görünür. Ortada bir sevgi yoktur. Sevgi hiçbir karşılık beklememektir; yani sevgi ütopik bir duygudur.

Aklın sınırlarını aşamayan biri seviyor sayılmaz. Çünkü karşısındaki kişinin her yanlışında sahiplenme ya da kaybetme duygusunun çatışmasını yaşar. Oysa sevgi yalındır; ne hata arar, ne mükemmellik. Yalnızca sevme olgusu vardır. Mecnun'u çöle düşüren, Kerem'i nara bırakan, Ferhat'a dağı deldiren, Sümmani ve Karacaoğlan'ı diyar diyar gezdirendir sevgi.

Fuzuli sevgiyi bakın nasıl algılayıp, anlatıyor:

"Ya râb belâyı aşk ile kıl âşîna beni
Bir dem belâ-yı aşktan etme cüdâ beni
...
Öyle zaîf kıl tenimi firkatinde kim
Vaslına mümkün ola getürmek sabâ beni

Nahvet kılıp nasib fûzûlî gibi bana
Ya râb mukayyed eyleme mutlak bana beni"

Rahmetli Neşet Ertaş sevgiyi daha farklı yorumluyor: "Bizde, 'seni seviyorum' denmez. 'Kurban olurum' denir."

Evet, sevmek kurban olmak demek.

6 Eylül 20
Gölcük