Ýyi bir aþk mektubu yazmak için, neler yazacaðýný bilmeden oturman, kalktýðýnda da ne yazdýðýný bilmemen gerekir. -Rouesseua
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Ne yapar ne eder bulursun Açarsýn kapýyý ve bir su bidonu koyarsýn önüne Anahtarlýk kapýda asýlý kalýr Yine de yalanlarým Yine de yorgunluðum yalan söyler Açmadýn kapýyý desem, soðuk bir yemin içsem Menteþe kapýsýný gýcýrdayarak terkeder. Caným anahtarý çiçeðin içine býraktým Biraz çay demi bulaþmýþ olabilir. Yine de bir iki salla Kahvenin önünde dama oynayan amcalarý Yine de arkandan gelen gün ýþýðýný Vestiyere býrak Çorbalarýndaki makileri kirli sepetine at Bugün herþey olduðu gibi, yanlýþ Ben içerideyim, çiçek içeride Nasýl açtýn kapýyý, yeþille mi dövüþtün? Caným kapýyý çiçeðin içine býraktým Faun baþý tokmaðýný eskiciye sattým Yine de benden adam olmaz Yine de beni bulamazsýn Anahtarý yuttum Çiçek blöf yapýyordu sana Devlet tiyatrosunda yetiþmiþti Çiçek yeþil deðildi ki, kurumuþtu Çiçeði ben boyadým Hem de hýrdavat yeþiline. Caným, herþeyi bir kenara býraktým O çiçek bir çaresizliðin çalýþmasý O kapý da yalnýzlýðýmýn acil çýkýþ kapýsý Tahliyemin þartý koþarak çýkýp gitmek Gidersem bana çok alýþýrsýn, Böyle orta yerimden kýrarak þýmartýyorsun beni Gördüklerimiz gözlerimizden sarkýyor Sen yine de fazla uzatma kolunu akdenize Sen yine de dergilerden þiir saklamaya devam et Ayak yapmýyorum, Biz bir þairin kanýnda yýllýk izindeyiz Vallahi yörem yok, antikor falan da demedim. Yalanlarým köþelidir hissetmedin mi? Kapýyý da çiçeðin içine kapattým Artýk anahtarýn bir anlamý olamaz Öyle deðil mi? Miras deðil alýn teri bu boþunalýk Bu sonbahar maketi, Marifetli bir seyir öðrettim Meþhur çiçekli perdeye, Yeþil baharýn babasýnýn malý deðil ki Ne de olsa hepimiz kandýrýldýk Þahmeran da kandýrýldý Caným köþeleri gitgide sivriliyor yalanlarýn Dilime batýyorlar, onlarý aðzýmla doðuruyorum. Bir sonraki yalanýmý sezaryen olacaðým. Onlara çok uzun süre gebe kalýyorum Bazýlarý taa ademden kalma Yine de sen çizme beni kuru boyalarla, Yine de bir çiçek býrak kapýnýn önüne Pencerenin önünde bir vazo çiçek Kýþýn aðlatýr beni, senin kýþlarýn hep aðlatýr beni. Gözyaþlarýmý göremezsin ama Çünkü akdenizin içindeyim bu bir yalan Ne olur ne olmaz Belki doðruyu iþitirsin Sonbaharda yalan söylemek daha zordur Bu da yalan. Caným iþ ayakkabýlarýmý çiçeðin aklýna býraktým Dost da düþman da biziz.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2023 | © Mücahit Kartal , 2023
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |