Bu gün 30 Ocak 2021; 1910 ilâ 1957 yýllarý arasýna sýkýþan 47 senelik kýsacýk hayatýnda, Türk Þiiri’ ne “nev’ i þahsýna münhasýr “ mýsralarý ile damgasýný vuran Ziya Osman Saba’ nýn 64. Ölüm yýldönümü.
Daha sekiz yaþýnda iken annesinin vefâtý sebebiyle Galatasaray Lisesi’nde yatýlý olarak kaydettirilir. Galatasaray’ daki mezuniyetinden sonra, Hukuk Fakültesini de bitiren, Arapça ve Farsça dillerine de vâkýf olan þairimizin, asýl mesleði avukatlýk olmasýna raðmen, bu konuda mesai verdiðine dair bir bilgiye sahip deðiliz.
Daha lise yýllarýnda baþladýðý þiirlerini 1927 yýlýnda Servet-i Fünûn Dergisi’ nde yayýnlamaya baþlar. 1928 yýlýnda ise Yaþar Nabi Nayýr, Sabri Esat Siyavuþgil, Muammer Lütfi Bahþi, Kenan Hulusi Koray, Vasfi Mahir Kocatürk, Cevdet Kudret Solok ve Y.N.Nayýr aracýlýðýyla, katýldýðý topluluðun en genç üyesi olarak, biri hikayeci, diðeri þair olan yedi gencin, baþlatacaðý edebî hareketin içinde olacaktýr.

Bu yedi genç, Servet-i Fünûn Dergisi'nin 22 Mart 1928 tarihli sayýsýnda; “Yedi Meþale” isminde bir kitap çýkaracaklarýný ilân ederler. Söz konusu kitap, ayný senenin Nisan ayýnda piyasaya çýkar ve edebiyat câmiâsýnda çok büyük bir ilgi görür.

Kitapta her birinin kendine özgü isimlerde bölümleri bulunur. Saba’ nýn kitaptaki bölümü, “Sebil ve Güvercinler” baþlýðýný taþýmaktadýr.     
Daha sonraki yýllarda ise; Milliyet Gazetesi, Ýçtihad, Varlýk, Aðaç ve Yücel dergilerinde þiirleri yayýmlanýr.
Þiirlerinde tema olarak, en çok çocukluk ve aile hâtýrâlarý, Allah’ ýn kaderine boyun eðmek, ölüm ve ölüm ötesi gibi konulara yer verir. Þiirlerinin ana ekseninde genel olarak “hüzün” farkedilir, bunun yanýnda hemen hemen bütün dizelerinde sade, yumuþak ve berrak bir ifâde görülmektedir.
Edebiyat eleþtirmenlerinin tesbitlerine göre, 1940'a kadar sadece hece ölçüsünü kullanmýþ, bu dönemden sonra serbest þiirler de yazmýþtýr.
Saba’nýn þiirlerinde aðýrlýklý olarak H. de Regnier, Mallarme, Rimbaud. Baudelaire ve Supervielle gibi, Fransýz sembolistlerinin etkisinin görüldüðüne dikkat çekilir.
Hayatý boyunca kaleme aldýðý eserler; “Birinci Perde” kapak baþlýklý bir þiir kitabý;”Tersine Akan Nehir”, “Rüya Ýçinde”, “Kurtlar “ adlý tiyatro oyunlarý, “Süleyman'ýn Dünyasý “adý ile yazdýðý roman; “Sokak” adlý hikâye kitabý,” Örneklerle Edebiyat Bilgileri”, “Türk Edebiyatýnda Hikaye ve Roman”, “Orta Oyunu “adlý inceleme eserleri, “Türk Edebiyatý” adlý ders kitaplarý sayýlabilir.
1950’ de aðýr bir kalp krizi geçiren Ziya Osman Bey, 30 Ocak 1957’ de geçireceði ikinci kalp krizi ile dünya hayatýna vedâ edip, Eyüp Sultan Mezarlýðý’ nda topraða verilecektir.
Yazýmýza onun biribirinden güzel þiirlerinden bir tanesi ile son verelim :

SEBÝL VE GÜVERCÝNLER

Çözülen bir demetten indiler birer birer,
Býrak, yorgun baþlarý bu taþlarda uyusun.
Tutuþmuþ ruhlarýna bir damla gözyaþý sun,
Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...

Nihayetsiz çöllerin üstünden hep beraber
Geçerken bulmadýlar ne bir ot ne bir yosun,
Ürkmeden su içsinler yavaþça, susun, susun!
Bir sebile döküldü bembeyaz güvercinler...

En son þarkýlarýný daðýtarak rüzgâra,
Beyaz boyunlarýný uzattýlar taslara...
Bir damla suya hasret gideceklermiþ meðer.

Þimdi bomboþ sebilden selviler bir þey sorar,
Hatýrlatýr uzayan dem çekiþleri rüzgâr
Mermer basamaklarda uçuþur beyaz tüyler.

Rahmet, saygý ve FÂTÝHÂ’lar ile yâdediyoruz.

Salih Zeki Çavdaroðlu
30 Ocak 2021

https://ferahnak.wordpress.com/2021/01/30/vefatinin-67-yilinda-ziya-osman-saba-yi-rahmetle-aniyoruz/