Kimseler bilmez kimselerin halini... Yüreklerinde ne fýrtýnalar kopuyor, hangi geceler gözyaþlarý yanaðýný ve yataðýný ýslatýyor, zamana ve insana durup durup, kiþi niye isyan ediyor. ''Ýçimden geldi'' diyor, içimden, gittim sana bir pýrlanta kolye aldým...

O an da o reklamý izlerken kim bilir, kimin içinden neler geçiyor, kim yaþadýðý yoksulluða ve yoksunluða isyan ediyor. Geçti gitti iþte bir Sevgililer Günü daha, vataný sevgili yapanlarýn bir bir topraða düþtüðü mahzun geçen bir günde...

Niye hep bir þeyi baþka bir þeyle kýyaslayýp da yerden yere vuruyoruz ki... Sevgililer Günü gidin bir çocuða ayakkabý mont alýn. Bunun için zaman beklemeye gerek yok ki... Zekat 365 gün ve her saatte verilebilir... Niye birbirine alternatif olsun bir þeyler... Ýçinden geçiyorsa sevdiðine de al bir þeyler, ayný zamanda bir çocuðu da sevindir, ikisini de ayný gün yapabilirsin, eðer içinden geliyorsa, seni tutan yok...

Ýçinden küfretmek geliyorsa, alçaklara, hainlere, kahpelere, kalleþlere ve beþ para etmez leþlere, sal gitsin... Tanrý günah bile yazmaz hainlere ettiðin küfürlere... Ýçinizden geldiði gibi davranmak, ayný zamanda doðallýðýnýzýn da bir neticesidir... Doðal olmaktan, içi dýþý bir olmaktan daha güzel bir þey var mý þu dünyada?

Ýçimden sarýlmak geliyor mesela, zaman zaman vatanýný seven, hainlik etmeyen bütün insanlara. O þehit olan on üç cana, Eren Bülbüle, Ferhat Astsubayýma... Bize hakkýnýzý helal edin, demek geliyor, göz yaþlarým, kaðýtlarý ve yüreðimi ýslatýrken... Ýsimleri ve cisimleri bilinmeyen, ama bu vatan için gözünü budaktan sakýnmayan aslan yürekli bir dolu insana bir Fatiha göndermek, dua etmek geliyor içimden... Ýçimin yangýnlarý çok fazla bu sýralar. Söndürmeye gelmesin kimseler... Fýrtýnalar kopacaksa kopsun, fýrtýna sonrasýný da yaþayacaðýz mutlaka, sekine ile karþýlayýp... Ne zaman ki vatanýn baðrý rahat nefes almaya baþlar, iþte o zaman ben de gece yastýða baþýmý koydum mu huzur içinde uyurum.