DERİN
Herşeyimi yitirdiğimi sandığım anda çıkıyorsun karşıma
Tam unutuyorken beni ve kaybediyorken,
Tüm benliğimi...
Korktuğum kalan tek şey korku olmuşken,
Karşımda görüyorum seni ve ağlıyorum.
Gözlerimden süzülen bir damla yaş
Çenemde duruyor, düşmüyor; düşmeyecek
Heran kaybolacak gibi dururken karşımda sen
Sessizliğin ortasında bir süre duruyorum
Gözlerinin içine bakıyorum...
Derinliklerinde kayboluyorum puslu gözbebeklerinin
Perçemlerindeki pırıltılar kapatmıyor,
Soğuk ve sessiz duruşunu.
Bağırıyorum, haykırıyorum karşında
Yine de arttıramıyorum sessizliğin sesini
Dingin denizin ortasındayım yüzme bilmezken,
Son çırpınışlarımla ayakta kalabiliyorum...
Derken sert bir rüzgar esiyor
Ve dalgalar şiddetleniyor; korkmuyorum...
Birkaç metre ötedesin nasıl olsa
Sana doğru ilerliyorum ve bir dalga geliyor
Fırlatıp atıyor beni daha da uzaklaşıyorum...
Artık gücüm de kalmadı, suyüzünde duracak
Gözlerimi kapatıyorum; korkarken sensiz ölmekten...
Derinliklere gömülüyorum ağır ağır
Suyun tuzunu arttırıyor gözyaşlarım...
Gözlerimi açtığımda yine karşımdasın
Şaşırmıyorum; şaşıramıyorum...
Kağıtları karıştırıyorum yeni bir umutla
Kupa kızını neden bu kadar çok seviyorum?..
