Evet, evet asarım derken, yanlış anlaşılmasın, ben cellat mıyım, hanımın yıkadığı çamaşırlardan bahsediyorum canım. Hayat müşterek madem, ara sırada çamaşırları asarken tatlımız kıymetlimiz hatunumuza yardım etmek boynumuzun borcu, boynumuzun borcu, kredi borcuna benzemez, ödemek lazım o borcu...

Önce çamaşırlar, çamaşır makinesinden itina ile çıkartılacak. Bu arada hanıma saçma sapan bir espri yapılacak. O da şöyle ki ’’Geçenlerde katıldığım çamaşır makinesinden çamaşırları çıkartma Balkan Şampiyonasında altın madalyayı yine ben götürdüm.’’ Tabi hanım buna gülmeyecek ya da yarım ağızla bir tebessüm bırakacak ortaya zoraki... Maksat Kocası ki bendeniz oluyorum, üzülmesin...

Ne var yani, biz de onun gibi karnıyarık, kuru fasulye, kabak kızartması ya da aşure yapamıyorsak, çamaşırda mı asamayacağız? Çamaşır Asma Teknikleri adlı kitabın dört cildini de defalarca okudum hatim ettim neredeyse, artık hata yapmam billahi... Nedir canım at ilen deve mi, çamaşır asmak?

Ben çamaşırları asarken hanımda bir türkü tutturmuş gidiyor aheste aheste... ’’Kızılcıklar oldu mu selelere doldu mu gönderdiğim çoraplar ayağına oldu mu mendili elineeeee mendil verdim gelineeee.’’ Yahu Hatun ne çorabı, ben çıkardım makineden de astım ya çamaşırlığa, karıştırma şimdi işleri... Kakara ve de kikiri...

Hatuna dönerim ’’ Hatuncuğum şimdi ben bunları asıyorum ya bu çamaşırlar bana kin tutup da beddua etmesinler, gece de rüyama filan girerlerse halim nice olur.’’ Hatun cevap vermekle vermemek arasında gidip gelmektedir... Cümle de kurmaz, sadece cık cık cık ve de cık!

İnşallah sabaha kadar kururlar da ben de yeni gıcır gıcır üst baş ile işime doğru seğirtir nafakamızı helalinden çıkartmak için çalışmaya devam ederim. Çamaşır kardeşler, nasılda birleşip, bütünleştiniz öyle çamaşırlıkta... Keşke biz insanlarda sevdiklerimizle sizin çamaşırlıkta bütünleştiğiniz gibi bir araya gelip bütünleşebilsek, ne güzel olurdu...