Yetmişli yıllar büyükçe bir sitede kirada oturuyoruz. Büyük ise de çok eski bir site. Yakında bizim evde yapılınca tekrar kendi kaloriferli evimize yerleşeceğiz Allah nasip ederse... Sitede bizim ile yaşıt bir sürü arkadaşımız var kız erkek. Birçokları ile aynı okula gidiyoruz zaten. Erkeklerin çoğu fırlama dediğimiz tiplerden. Biz onların yanında ancak çırak oluruz oda uzak bir ihtimal. Belki iyi günlerine denk gelirse bizi çırak alırlar yanlarına...
İçlerinde en bitirimleri Rafet ile Metin dedikleri bir çocuk. Bitirimlikte bunların eline kimse su dökemez. Bizim gibi safların bir çoklarını suya götürür susuz getirirler... Öyle şaklabanlıklar yapıyorlar ki insanın ağzını bir karış açık bıraktıran cinsinden...
Sitenin bahçesinde basket potaları var, voleybol sahası var, futbol oynayacak sahada var. O kadar atletik sporcu çocuklar var ki kimseler ellerine su dökemez. Bizde biraz bir şeyler biliyoruz ama, eh işte kendi yarı çapımızda, onlarla aşık atmamız biraz zor görünüyor...
Geçmiş sene bir yaz günü okullar tatil olmuş çocuklar olarak hepimiz mutluyuz haddinden fazla. Bir iki gündür asansörleri çağırdığımız halde gelmiyor asansörler. Mecburen yürüyerek çıkıyoruz on bir katı. Ben on bir kat çıkıyorum yakın arkadaşım Reha benden iki kat fazla çıkıyor on üçüncü katta oturduğu için. Çıkıyoruz ama çıkarken de artık ağzımıza ne gelirse saydırıyoruz birilerine... "Hay bu asansörcülerin de gelmişini geçmişini kim bozuyor bu asansörleri, niye yaptırmazlar." Sade biz değil herkes şikâyetçi
Sonra bir gün tam kapıdan çıkarken bu fırlama arkadaşları Rafet ile Metini yakaladık asansörün başında. Bu ikisi ellerinde kibrit kutusu kibritleri kapıya sıkıştırıp durduruyorlarmış asansörleri... "Ulan ikinizi de babalarınıza söyleyeyim de görün " dedim. Bunlar başladılar ağlamaya sızlamaya yelkenleri suya indirdiler. Tamam dedim o zaman "Bana da arkadaşım Reha'ya da da birer kola birde Ülker Gofret ısmarlarım derseniz, bir daha yapmayacağınıza da söz verirseniz sizi şikayet etmeyiz bizde... Güzel bir anlaşmaydı... Ulan Zibidiler seneler sonra nereden geldiniz aklıma... O zaman yaşıtlarımız, zibidiydiler şimdi eşek kadar olmuşlardır kesin...
