LEPÝSTES - BETA VE GROMÝ'YE KARÞI
Okan, on yaþýnda bir çocuktu. Süs balýklarýna meraklýydý. Evlerinde bulunan akvaryumda pek çok türden süs balýðý bulunuyordu. Bir gün Okan’ýn eline süs balýklarýyla ilgili bir kitap geçti. Bu kitabýn bir sayfasýnda gayet güzel bir balýk dikkatini çekti. Balýðýn resmi altýnda Beta diye yazýyordu. Diðer süs balýklarýna oranla biraz iriceydi. Beta kesinlikle akvaryumdaki balýklarýn arasýna býrakýlmaz, akvaryum kenarýna tespit edilmiþ, yarýya kadar su dolu küçük bir kavanoz içinde bekletilirmiþ. Mümkünse ayrý bir akvaryuma konmasý daha iyi olurmuþ. O akþam Okan, babasýna, Beta’dan bahsetti, kitaptaki resmi gösterdi ve bir Beta’nýn akvaryumlarýna çok yakýþacaðýný söyledi. Bunun üzerine babasý hafta sonunda bir Beta alacaðýna dair Okan’a söz verdi. Beta’yý aldýktan sonra Okan akvaryumla daha çok ilgilenmeye baþladý. Beta, tek baþýna kuzu gibi duruyordu. Okan da onu seyrediyordu. Akvaryumdaki balýklar kavanozdan uzak geçiyorlardý. Bakýþlarý ürkütücüydü Beta’nýn, duygusuzdu, nedensiz kin ve nefret doluydu.

Beta’nýn alýnýþý bir ay olmuþtu ki, Okanlar on beþ günlüðüne yazlýða gittiler. Yazlýða gitmeden önce Okan, Beta’ya ve akvaryumdaki balýklara tatil yemlerinden birer tane verdi. Bu tatil yemleri onlarýn on beþ günlük besin ihtiyaçlarýný karþýlardý. Aradan birkaç gün geçince Beta huysuzlaþmaya baþladý. Son derece sinirli hareketler yapýyordu. Giderek bu sinirli hareketler sýçrama þeklini aldý. Kavanozdan akvaryuma geçmek istiyordu. Akvaryumdaki balýklar Beta’nýn niyetini anlamýþlar ve toplu olarak uzak bir köþeye sinmiþlerdi. Beta bu tarafa geçerse korkunç son kaçýnýlmazdý. Birini bile sað býrakmazdý Beta, can korkusuydu bunun adý.

Nihayet beþinci gün Beta amacýna ulaþtý. Kavanozdan bir sýçrayýþta akvaryuma geçti. Beta’nýn üzerlerine doðru geldiðini gören balýklar çil yavrusu gibi daðýldýlar. Birkaç saniye içinde dört beþ balýðý hakladý Beta, birkaç dakika sonra otuzdan fazla balýk, yarý parçalanmýþ halde, akvaryumun dibinde cansýz yatýyordu. Ertesi gün Beta, zafer kazanmýþ bir kumandan edasýyla göðsünü germiþ, gururla yüzüyordu akvaryumda. O, bütün gece gözünü kýrpmamýþ, son kalan birkaç balýðý saklandýklarý yerden çýkararak parça parça etmiþti. ‘ Oh be, þimdi rahatladým…’ diye düþündü Beta. ‘ Balýk malýk kalmadý akvaryumda. Onlar yok artýk, ben varým, sadece ben…’
Beta, aniden düþünmeyi býraktý. Hýzla geriye döndü. Minicik bir su kabarcýðýnýn akvaryumun yüzeyine doðru yükseldiðini gördü. Az önce duyduðu ses buydu demek. Beta akvaryumun dibindeki küçük bir kayanýn kovuðuna bir gözünü yanaþtýrdý. Ýþte o zaman akvaryumda yalnýz olmadýðýný gördü. Kovukta bir lepistes vardý ve ona bakýyordu: “ Çýk oradan dýþarý..” diye baðýrdý Beta. “ Çýk dedim sana oradan, çýk dýþarý kozumuzu paylaþalým..”

Lepistes: “ Ben þimdi buradayým ve sen istiyorsun diye dýþarý çýkacak deðilim. Yani senin demenle ben dýþarý çýkmam. Kozumuzu paylaþalým diyorsun, ne kozuymuþ bu?
“ Çýk dýþarý kapýþalým. Kim güçlüyse o galip gelir. “
“ Ya ben seninle kapýþmak istemiyorsam, zorlayabilir misin beni buna?.. “
“ Pekala da zorlarým. Bir bakýma mecbursun. “
“ Mecbur muyum? Peki neden? “
“ Çünkü ben öyle istiyorum. Nerede karþýma bir balýk çýksa saldýrýrým. Ne yapayým, böyle yaratýlmýþým ben. “
“ Böyle yaratýlmýþ? Daha neler? Bana bak Beta, sen kalbinin sesine deðil, aklýnýn sesine kulak ver. O, dürtsün dursun seni, git saldýr, git parçala diye. Sen hayýr de, karþý çýk. O, yine rahat býrakmayacaktýr seni. Bu kez de saldýrýver, parçalayýver, bir tanecikten ne çýkar diyecektir. Çok þey çýkar Beta, çok þey çýkar. Bir iki derken, tekrar onun her dediðini yapmaya baþlarsýn, onun oyuncaðý olursun, o da seni kurar durur. “

“ Kalbimdeki o dediðin nedir? Kalbime nasýl girmiþ? “
“ Bak Beta, kalbi olan her canlý dünyaya gelirken kalbinde iki þey bulundurur. Bunlardan biri iyiliði, diðeri kötülüðü emreder. Sen iyi sözler söyler, iyi davranýþlar gösterirsen, iyi tarafýn artý puan kazanýr, geliþir, kötü tarafýn ( yani o ) eksi puan alýr, küçülür. Hep iyi olursan, kötülük nedir bilmezsen, kalbin iyiliklerle dolar, iyi kalpli, temiz kalpli olursun. Kalbin beyazlaþýr, düþündüklerin berraklaþýr. “
“ Kalp beyazlaþtý diyelim, bu durumda o yok mu oldu? “
“ Hayýr Beta, o hiçbir zaman yok olmaz. Onu kalpten söküp atmak mümkün deðildir. Sadece çok küçülmüþtür ve bir büyük beyazlýðýn kenarýnda bir küçük kara leke olarak varlýðýný sürdürür. Devamlý olarak hareket halindedir. Dürter seni, yalvarýr. ‘ Ne olur þu kadarcýk sözden bir þey olmaz, söyleyiver efendi..’ der. Ýyi taraf karþý çýksa ‘ Hayýr efendi, söyleme. Karþýndakiyle alay etmiþ olursun. Alay etmek büyük günahtýr. Büyük günahlarýn affý yoktur. ‘ diyerek, o hemen araya girer. ‘ Efendiciðim, söyleyiver olsun bitsin, deyiver, hadi söyleyiver. ‘Eðer onun sesini duymamazlýktan gelir de, karþýndakine kötü bir söz söylemezsen o sana küsmez, bir baþka olayda seni yanlýþ yönlendirmek için fýrsat kollar. Bir de devamlý olarak yanlýþ yapýp da yaptýklarý yanlýþlarý kabul etmeyenler, doðru olduðunu söyleyenler var. Bunlara tavsiyem þu olacak: Bilgiçlik taslamayýn. Önce iyilik nedir, nasýl iyi olunur, iyi biri olmak için gerekenler nelerdir…bunlarý güzelce bir öðrenin sonra kendi davranýþlarýnýzla kýyaslayýn. “

Lepistes sözlerini tamamlayýnca Beta sessizce oradan ayrýldý. Su seviyesinin orta kýsmýnda akvaryumun bir baþýndan, bir baþýna yüzmeye baþladý.
“ Lepistes iyi tarafýn artý puanýndan söz etti, giderek, kalbin beyazlaþtýðýndan bahsetti. Lepistes iyi bir balýktý ve iyilikleri anlattý yani kendini anlattý. Devamlý kötülük peþinde koþanlarýn kalplerinin kararacaðýndan, kapkara olacaðýndan söz etmedi yani benden söz etmedi. Korktuðu için deðil ama bir kötü sözü aðzýna almaktan çekindi ve bana katil balýk diyemedi. Lepistes konuþurken susan kalbimdeki o, þimdi bana devamlý olarak ‘ Kovuktaki küçük balýk bizden deðil, dýþarý çýkarsa, aman verme, gagala onu Beta, gagala.. ‘ deyip duruyor. Lepistes kovuktan çýksa, büyük bir ihtimalle, bu çaðrýya dayanamazdým. Dur bakayým. Kalbinin sesine deðil, aklýnýn sesine kulak ver dediydi. Demek ki, benim kalbimde beyazlýk yok, iyi taraf kalmamýþ. Benim iyi bir balýk olmam artýk imkansýz. O zaman bu akvaryumu lepistese býrakýp çekip gitmeliyim. Evet, çekip gitmeliyim.”
Beta “ Affet beni lepistes, affet beni…” diye baðýrdýktan sonra akvaryumun dýþýna sýçradý. Günler sonra Okanlar yazlýktan döndüler. Okan, akvaryumun yanýna geldiðinde rengarenk, salýna salýna yüzen lepistesten baþka canlý balýk kalmadýðýný üzülerek gördü. Beta, yerde cansýz yatýyordu.

Okan derin üzüntülerle kahrolduðunu hissetti. Dizlerinin üstüne çöktü, kafasýný elleri arasýna aldý ve bütün kuvvetiyle sýktý. Nasýl bu derece korkunç bir hata yapmýþtý. Beta gibi öldürerek yaþayan bir balýðý akvaryumun yanýna koymuþtu. Beta nasýl becerdiyse kavanozdan akvaryuma geçmiþ ve balýklarýn hepsini parçalamýþtý. “ Hayýr, hepsini deðil, yanlýþ görmediysem sað kalan bir lepistes var. Beta’ya karþý lepistes…Arada büyük güç farký var. Üstelik Beta akvaryumun dýþýnda? Neyse, ölü balýklar kokmuþ ve zehirli gaz yayýyordur. Lepistes bari ölmesin, onu kurtaracaðým.”
Okan bunlarý düþündükten sonra ayaða kalktý. Ayný anda Okan’ýn anne ve babasý odaya girdi. Okan onlara durumu anlattýktan sonra su dolu bir kavanoza lepistesi koydu. Akvaryumu temizledikten sonra, su doldurup ilaçladý. Bir süre bekleyip lepistesi akvaryuma býraktý. Lepistes saða - sola bakýndý ama balýk göremedi. Belli ki akvaryumda yalnýz baþýna yaþayacaktý.

Aradan iki hafta geçti. Bir öðle vakti Okan elindeki su dolu torba içinde sürüyle balýkla odaya girdi. Lepistes yalnýzlýktan kurtulacaðý için sevindi. Günler birbiri ardýna geçip giderken lepistes akvaryumdaki balýklarla güzel arkadaþlýklar kurdu. Ýyi olaylardan söz etmesi onun sevilmesine neden oldu. Bir gün lepistesin Beta’dan bahsetmesi ve onunla arasýnda geçenleri anlatmasý iyi olmadý. Balýklar arasýnda bir gromi balýðý vardý ve bu hýrçýn balýk lepistesin anlattýklarýndan hoþlanmamýþtý.
Bir gün Okan ders çalýþýyordu. Akvaryumdaki balýklar arasýnda Okan’ýn ne yaptýðýna dair tartýþma çýktý. Kýlýç balýðý, Okan’ýn, kitaptaki harflere bakarak uyumaya çalýþtýðýný, yazarken bir baþka günün uyku programýný hazýrladýðýný, silerken uykusunu sildiðini söyledi. Japon balýðý, Okan’ýn kitaba bakarak boyunu uzattýðýný, yazarken kilo aldýðýný, silerken kilo verdiðini söyledi.

Lepistesin fikri ise þöyleydi: Okan kitaba bakarak öðreniyor, yazarken öðrendiklerini yazýyor, silerken yanlýþ yazdýysa onlarý siliyordu. En doðrusunu ben biliyorum diyen gromi, Okan’ýn kitaba bakarken dudaklarýnýn kýpýrdadýðýný, aðzýnýn oynadýðýný, bundan dolayý yazdýklarýný yediðini, yazarak yiyecek ürettiðini, güzel olmadýysa silerek yok ettiðini söyledi. Balýklarýn çoðu, kýlýç doðru söylüyor, en büyük Japon, var mý gromi gibisi deyip onlarý alkýþlarken kimsecik lepistesten yana çýkmadý. Yakýn arkadaþlarý bile desteklemedi. Akvaryumdaki balýklarýn üçe bölünmesi tartýþmayý giderek kýzýþtýrdý. Yüksek sesle fikrini açýklayanlar çoðalýnca, bu ortam bana göre deðil. Kavgalý, gürültülü yerlerden hoþlanmýyorum, diye düþünerek akvaryumun bir baþka köþesine doðru yüzmeye baþladý.

Gromi, lepistesin uzaklaþtýðýný görünce harekete geçti. Günlerdir bu aný beklemiþti. Akvaryumu hükmü altýna almak, balýklarý istediði gibi yönetmek istiyordu. Diðer balýklarýn içinde karþý çýkacak karakterde balýk yoktu. Lepistes öyle deðildi. Dýþ görünüþünden pek bir þey belli olmuyordu. Sýradan bir balýk sayýlýrdý. Tam iþi sertliðe döküp hükümdarlýðýný ilan edeceði sýrada lepistesin Beta olayýný anlatmasý ilk anda canýný sýkmýþtý ama iyi olmuþtu. Neredeyse baltayý taþa vuracaktý. Daha sonra lepistes ilgi odaðý haline gelmiþ, devamlý olarak onu göz hapsinde tutmuþtu. Gün gelir lepistesi haklardý. Bunun için uygun zamaný kollamýþtý. Ýþte o zaman gelmiþti. Gromi hakaret dolu cümleler söyleyerek lepistesin üstüne gitti. Lepistes, grominin yaptýðýna bir anlam veremedi. Gromiden yana döndü ve onu beklemeye baþladý. Gromi, lepistesin burnunun dibine kadar sokuldu ama lepistesin korkmamasýna çok þaþýrdý.
Gromi: “ Beni bir þeye benzetemedin galiba? “ diye baðýrdý.
“ Sen bir þeye mi benziyorsun? “ dedi lepistes.
“ Hayýr, iki þeye benziyorum. Ne güzel tartýþýyorduk, niye kaçýyorsun? “
“ Tartýþma giderek büyüyordu, sonu kavgaydý. “
“ Kaçtýn da kavgadan kurtuldun mu sanki? “
“ Bak gromi, ben kavgadan korkmam. Bana sataþan olursa önce uyarýrým. Piþman ve periþan olacaðýný hatýrlatýrým. Þimdi seni uyarýyorum. Az önce söylediðin sözler için özür dile. Bu konuyu kapatalým. “
“ Sen kimsin de benim özür dilememi istiyorsun..” diyen gromi lepistese doðru hamle yaptý. Lepistes ondan böyle bir hamle beklediði için hazýrlýksýz yakalanmadý ve grominin hýzla dönerek savurduðu kuyruðundan kurtulduktan sonra diþlerini grominin kuyruðuna geçirdi.
Bunun üzerine daha da hýrslanan gromi saða – sola kuyruðunu sallamasýna karþýn lepistesten kurtulamadý. Aradan zaman geçtikçe gromi yoruldu ve akvaryumun dibine çöktü. Olayý hayret dolu bakýþlarla seyreden Okan oturduðu yerden kalktý ve kuyruðu parçalanmýþ, yüzemeyecek durumda olan gromiyi akvaryumdan alarak: “ Kavgasýz günün geçmiyordu. Sataþmadýðýn balýk kalmadýydý. Ne yapacak diyerek seni takip ediyordum. Sonunda belaný buldun. Haydi, git bahçede yüz “ dedi ve gromiyi pencereden dýþarý attý. Bir daha Okan akvaryuma yabancý balýk koymadý ve akvaryumdaki balýklar lepistesin önderliðinde gül gibi geçinip gittiler.

SON

Yazan: Serdar Yýldýrým - 1992