"Yazmak, bir hayaleti kovalamak gibidir; yakaladığında sana ait olmadığını anlarsın." - Umberto Eco"

Hiç Tanımadığım Çocuklar

yazı resimYZ

Hiç tanımadığım çocukların
saçlarına dokunmayı seviyorum
hiç tanımadığım çocuklara
dua ediyorum
ruhlarına dokunayım istiyorum
iyi olsunlar ağlamasınlar
ölmesinler yok yere diye...

Dünya hepimize yetecektir
hırslarını dizginleyebilse keşke
zengin ülkelerin
kalın göbekli amcaları
bol mücevherli kokona teyzeleri...

Hiç tanımadığım çocuklar ölünce
gece yorganı üstüme çekip
resimlerine bakıp
hüngür hüngür ağlıyorum...

Oyuncaklarım var
ta kırk sene elli sene öncesinden
üç tekerlekli bisiklet
bir küçük top
bir kaç minik yap boz
bir güzel saçlı bebek
yollasam da gönül alsam
dua alsam çocuklardan
çocuklarla kalsam...

Hiç tanımadığım çocukların
göz yaşları yıkasın yüreklerimizi
kardeş olsunlar
hep beraber sulasınlar
bahçelerimizi çiçeklerimizi
hep beraber sevsinler
çocuklarımızı gençlerimizi...

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön