Hiç uğur böceğim olmadı benim
Zaten ne olduysa hep ondan sonra oldu
İnce bir sızı içimde, acıtır beni kimi zaman
Aşk’ı çizer geçer, adının geçtiği her dua’m
Daha bir dokunur yalnızlık,
Daha bir acır parmaklarının dokunduğu yaralar
Ve kimse olmaz elimden tutan.
Bilirim ki; sızıların ardında ümitler gizlidir.
Gecenin karanlığındaki yıldızların hakimiyetini
Güneşe bıraktığı sabahlar gibi,
Yağmurun gönderdiği gökkuşağı gibi
Bir yalnızlık çarpar yüreğimde kimi zaman
İnceden yaşlar süzülür yanağımdan
Unutulduğumu zanneder, bir sızı başlar yüreğimde
Yüreğimi çizer gider yokluğun her zaman….
Tasarlanmamış bir dışlanmışlık senden bana kalan
Birde sıradan bir sokak kavgasında
Kan kaybına uğramış ağrılar,
Yüreğimi çizip duruyorsun
Ellerim korkak, gözyaşlarım burnumda,
Inceden bir sızı
99 tilki beynimde
karanlık buz gibi her yan
yine de yasladım sırtımı odamın duvarların
açtım ellerimi, bekliyorum
gönderdiğin uğur böcekleri…
konsun diye avucuma….