Oturuyorum, kalabalýk ve sessiz.
Sýcak deðil henüz.
Bir baþýma; iki insan.
Oturuyorum.
Uzanýyor da olabilirim.
Uzanýyor da olabilir göðün yüzü.
Bir baþka iki\'den oluþmuþ bir yarýmý tamamlayacak gecenin yarýsý .

Oturuyorum, parmaklarýmý avutuyor kelimeler.
Yüzümden yansýyan koca bir evren var önümde,
yüzümün bildiði ve benim olandan baþka bir de þu an.

Ruhum...
Uzanýyorsun boylu boyumca...
Gökyüzünden yansýyor akþam saatleri
... geliþine çarpýyor deniz,
... geliþine çarpýyorum denizi.

Bir kapý aralýðýndan soluyorum nefesimi.
Rengine dönüyorum günün bu saatinde.
Bir baþa ikiden oluþmadý tek bir yarým...
Senaryosu kayýp, mürekkebi silik bir yazý akþamý bu.
Alfabesi çalýnmýþ kelimeleri,
söküp atýyorum sayfamdan yeni bir gün doðuþuna...

Her yeni doðuþa soruyorum gelemeyiþini.
Nefesimi verdikçe iyileþecek seni öpüþüm her an.
Ýyi olacak sana verdiðim her þey...
ve sen çoktan gitmiþ olacaksýn o zaman.