İç Savaş sırasında (1861-1865), Kuzeylilerin Güney limanlarını ablukaya almasının sonucu olarak, İngiliz tekstilciler ihtiyaçlarının nerede ise tamamını karşılayan Güney pamuğundan mahrum kaldılar.

Buhar gücü ile hareket eden hızlı gemileri ile, Birlik donanmasını atlatıp, Konfederasyonun limanlarına ulaşan ve getirdiği silah ve cephaneyi pamuk ile değiştiren maceracıların sağladığı pamuk, ihtiyacı karşılamaktan çok uzaktı.

İngilizler, pamuk üretimi için en uygun ülkenin, görünürde Osmanlı İmparatorluğunun bir eyaleti, aslında Mısır Hıdivi İsmail’in yönetimindeki Mısır olduğunu keşfetmekte gecikmediler. İngilizlerin teşviki ile Mısır’da pamuk ekimi başladı. Pamuk üretimi sayesinde, Mısır kısa sürede zenginleşti....

Atalarına göre Osmanlıya daha sadık olan Mısır Hıdivi İsmail, Mısır ordusunu güçlendirmeye karar verdi. Bu sırada, Amerika’da iç savaş Güneylilerin yenilgisi ile sonuçlanmıştı. İşsiz kalan Güneyli subayların bir kısmı savaştan önceki mesleklerine dönerken, mesleği askerlik olanlar da kendilerine iş aramaya başlamıştı. Kısa süre sonra bunlara, savaş sonrası küçültülen ABD ordusunda, artık kendilerine ihtiyaç kalmayan Kuzeyli subaylar eklendi...

Bunlardan 50 kadarı Mısır ordusunda görev aldılar. Kölelik karşıtı eski Kuzeyli subaylar, kölelik taraftarı eski Güneyli subaylar ile beraber çalıştılar. İşin ilginç yanı, ırk ayrımı olmayan bu orduda rengi hayli koyu Mısırlı subaylar da vardı.

Amerikalı subayların, Mısır ordusunda göreve başlarken taktıkları rütbeler de hayli ilginç. Mesela, Güney ordusunda tuğgeneral olan Charles W. Field, nedense Mısır ordusunda albay olarak görev yapmış. Oysa Kuzey ordusunda teğmen olan James Bassel, yarbay olarak işe başlamış.

Maaş konusuna gelince, Samuel Henry Lockett, West Point mezunu bir subay ve aynı zamanda mühendis. Güney ordusunda albaylığa kadar yükselmiş ve aynı rütbe ile Mısır ordusuna girmiş. 1875 yılı için maaşı yıllık 2500 dolar. Günümüzde dolar olarak satın alma gücü 200.000 dolar civarında...

Silahlar ve taktikler konusunda çok hızlı gelişmenin yaşandığı bir savaşın içinden gelen bu subaylar, tecrübelerini hızla Mısır ordusuna aktarmışlar. Amerika’dan, devrin en modern tüfeği olan, Martini-Henry tüfeklerinden 50.000 tane alınıp, 1872 yılının Mayıs ayında Mısır ordusuna dağıtılmış. Aynı tüfekten 600.000 adet sipariş veren Osmanlı Devleti ise silahların 200.000 adetlik ilk partisine kavuşmak için daha iki ay beklemek zorunda kalmış... ( Osmanlı ve Mısırlı askerler bu tüfekleri 5 yıl sonra 1877’de Plevne’de Ruslara karşı kullandılar. )

Küçük fakat modern Mısır ordusu, Hıdiv İsmail’in “Doğu Afrika İmparatorluğu” hayallerini gerçekleştirmek için, Sudan ve Habeşistan üzerine bir sefer düzenlemiş. Amerikalı subaylar da bu harekata katılmışlar. Fakat 1875 Mayısında, Habeşistan Kralı John komutasındaki 60.000 kişilik ordu ile çarpışan, 4.500 kişilik Mısır ordusu başarılı olamamış. Yine de Amerikalılar ellerinden geleni yapmışlar...

Kısa süre sonra çıkan Osmanlı-Rus Savaşına, Osmanlı saflarında bir Mısır birliğinin de katıldığı bilinmekte. Fakat bu birlikte Amerikalı subayların bulunup bulunmadığı hakkında bir bilgi yok... Zaten kısa süre sonra, Mısır fiilen İngiltere kontrolüne geçti ve Amerikalı subaylar da Mısır’dan ayrıldılar...