her adımın ince bir sızı yüreğimde
öyle yumuşak öyle uçar gibi endamın
suya dokunuyor sanki ayakları
gün ağarırken ürkek bir ceylanın

-duyarmısın bir gün bu çığlığı
kimbilir tanısan diyorum belki beni severdin-

rüzgarla sevişen taze fidanlar gibisin
kayboluşun gözlerimde kızıl bir hüzün
sararmadan düşüyor sana meyleden hevesim
mevsimsiz ülkelerin yağmuru gibi yüzün

-sen de üşürdün belki yağamayan kar gibi
belki de bana burun kıvırıp gülerdin-

gözlerimden geçiyorsun uzak bahçelerden
dağların içinden akan ırmaklar gibisin
biliyorum dokunsam sana öleceğim
uğultuyla sarsıyor gecemi nefesin

-ah benim bu uzaktan sevmelerim
ölümcül çığları çağıran sesim-