Reklam dünyasý koca bir umman. Çikletten þampuana, mobilyadan otomobile, meþrubattan bankaya kadar herþeyin reklamý yapýlýyor, herþey reklamla satýlýyor.

Reklamcý deðilim, ama reklamcýlýðýn ince iþ olduðunu bilmek için reklamcý olmaya gerek yok sanýrým. Ürünü tüketiciye yakýn, hoþ, kullanýlabilir ve yararlý göstermekte bütün marifet. Öyle bir reklam yapmalýsýnýz ki hedef kitleyi yüreðinden vurmalý ve ürünün adýný akýllara kazýmalý. Nice reklamlar var, epey uzun süreli, büyük bütçe ayrýldýðý ve çok uðraþýldýðý belli ama "espriyi yakalayamamýþ" ya da bir yönüyle sempatiden çok gýcýklýk hissi uyandýrýyor ve tek seferden fazla izlenemiyor. Öte yandan bazý reklamlar var ki, sadece birkaç saniye, bir iki cümle veee bingoo! Ýzleyen bayýlýyor.

Bir zamanlarýn þu inekli Sütaþ ayran reklamý örneðin. Ýki erkeðin abartýlý kalýn bir ses tonuyla seslendirdiði iki inek kýrda muhabbet ediyor.

- Ýnsanlar bu sýcakta naapýyor?
- Ayran içiyor.
- Biz niye içmiyoruz?
- E biz ineðiz!!

Bu reklamý her izleyiþimde gülerdim. Ýzlemeyi býrak, arasýra eþimle bu iki ineðin rolünü üstlenir, karþýlýklý yukarýdaki cümleleri söyler ve gülerdik.

Sonra, yine bir inek esprisi, birkaç ay öncesinin Sana Creme Bonjour reklamý.

- 'Bonjour' günaydýn demekmiþ..
- E günaydýn!

ve

- Tren geçiyor
- Býrak geçsin!! (Sanki istese trene müdahale edebilecek de..)

Ýneklerin muhabbetleri, seslendirenlerin vurgulamalarý beni her seferinde gülümsetir ve firmanýn çok iyi iþ çýkardýðýný düþündürürdü.

Bir de þu Dankek reklamlarý. Tipitip iki delikanlýnýn her bölümünde Dan ve Kek hecelerini farklý biçimlerde söylediði reklam dizisi. Biri kuyruðuna basýlmýþ kediler gibi çýlgýnca "Daaaaaaan" diye baðýrdýktan sonra diðerinin korkudan damaðýný çekerek duyulur duyulmaz bir sesle "kek" diye tamamlamasý.

Son olarak da, Ödemiþli teyzemin önce ürünün nasýl yapýldýðýný iki üç cümleyle anlattýðý, sonra da "Çoluk çocuk yiyin gari" diyerek haþýrt diye pakete saldýrdýðý cips reklamýna hastaydým. Köylü kadýn deyip geçmemek lazým, doðallýðýyla nice sanatçýlara taþ çýkarttý bence.

Öte yandan yakýn zamanlarýn bir Tofita reklamý vardý. Ayça isminde bir hatunun "performansýyla" büyük ilgi uyandýrdýðý reklam. Ben o reklama kelimenin tam anlamýyla sinir oluyor ve "i" harfini noktasý yokmuþ gibi telafuz ederek, sanki izleyici salakmýþ da tek seferde anlamýyormuþ gibi bütün meyve isimlerini iki kez söyleyerek ve þekerleri 'degajesine' davet ederek reklamý sinir bozucu yapmak için elinden gelen gayreti gösteren, boya küpüne girmiþ o kýzý gördüðüm anda kanal deðiþtiriyordum. O reklam pek çok kiþi tarafýndan çok beðenildi aslýnda ve belki þu an sizler bile haksýzlýk ettiðimi düþünüyorsunuzdur. Olabilir, ama ben gýcýk oldum iþte.

Ya uzun solukluluðuyla neredeyse Yalan Rüzgarýný bile solda sýfýr býrakan hazýr kartýn Özgür Kýzlý reklamýna ne demeli? Sizleri bilmem ama beni sýktý artýk, amaçlandýðý gibi merak filan da uyandýrmýyor bende, acemice yapýlmýþ bir polisiye film havasý var, dolayýsýyla da görünce zaplama gereði duyduðum reklamlardan biri.

Dediðim gibi, bence iþin sýrrý ürünle ilgili ince bir espri bulmakta. Ýzleyicinin dikkatini çeken, onu güldüren ve markanýn akýlda kalýcý olmasýný bu yolla saðlayan reklam iki cümleyle hatta üç beþ kelimeyle bile gönüllere taht kurabilir.